Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 marca 2006 r., sygn. IV SA/Po 565/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak As. Sąd. Izabela Kucznerowicz Protokolant ref-staż. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2006 r. sprawy ze skargi Z.P. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] marca 2004r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich oddala skargę /-/I.Kucznerowicz /-/P. Miładowski /-/D. Rzyminiak-Owczarczak MB

Uzasadnienie

W wyniku wszczętego postępowania weryfikacyjnego Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych ostateczną decyzją z dnia [...]marca 2001 r. pozbawił Z. P. s. E. uprawnień kombatanckich nabytych z tytułu tak zwanego utrwalania władzy ludowej. Wyrokiem z 23 kwietnia 2003 r. sygn. akt. II SA/Po 1288/01 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę strony na powyższą decyzję Kierownika Urzędu. W dniu [...] lipca 2003 r. Z. P. wniósł pismo, w którym ponownie zwraca się o przyznanie mu uprawnień kombatanckich z powodu podlegania represjom wojennym. W uzasadnieniu wniosku strona wskazywała, że po rozstrzelaniu ojca przez gestapo w 1939 r. został odebrany matce i zmuszony do niewolniczej pracy na roli i w lesie. Pismo to Kierownik Urzędu zakwalifikował jako wniosek o uchylenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 § 1 kpa. Rozpoznając ów wniosek Kierownik Urzędu przyjął, że jego treść nie wskazuje na jakiekolwiek nowe okolicznościami faktyczne, ani prawne, które uzasadniałyby konieczność uchylenia decyzji ostatecznej. Po pierwsze wykonywanie prac przymusowych nie jest przesłanką do nabycia uprawnień kombatanckich. Ma ono ewentualne znaczenie w przedmiocie rozstrzygania o uprawnieniach wynikających z ustawy z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.). Po drugie z dokumentów zebranych w toku postępowania administracyjnego już wcześniej wynika, że Z.P. odbywał służbę wojskową w I brygadzie KBW. Jednostka ta w latach 1952-1955 brała udział w zwalczaniu oddziału podziemia niepodległościowego takich jak Narodowe Siły Zbrojne, Narodowe Zjednoczenie Wojskowe, jak również w likwidacji oddziałów " poakowskiego" podziemia niepodległościowego. Także z dokumentów Centralnego Archiwum Wojskowego wynika, że I brygada KBW w okresie pełnienia przez stronę służby nie brała udziału w walkach z oddziałami UPA lub grupami Wehrwolfu. W tych okolicznościach nie zachodzi przesłanka do nabycia względnie szachowania uprawnień kombatanckich przewidziana w art. 1 w szczególności ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tj. DZ.U. z 2002 r. nr 42 poz. 371- dalej o kombatantach). Z akt administracyjnych ani z twierdzeń strony nie wynikały okoliczności, które mogłyby prowadzić do zachowania uprawnień kombatanckich w oparciu o art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o kombatantach. Takie też było wiążące dla organu stanowisko zawarte w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego. W tym stanie rzeczy Kierownik Urzędu uznał, iż nie istnieje podstawa do zmiany decyzji ostatecznej o pozbawieniu uprawnień kombatanckich.