Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 21 marca 2006 r., sygn. I SA/Bd 14/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Teresa Liwacz Sędziowie: sędzia WSA Izabela Najda- Ossowska asesor sądowy Mirella Łent (spr.) Protokolant: pomocnik sekretarza sądowego Anna Winiecka po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi P. S. A. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące 2001r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Bd 14/06

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z [...] 2005r., Dyrektor Izby Celnej w T., Nr [...] utrzymał w mocy decyzję nr [...] z dnia [...] 2005 roku, w sprawie określenia dla "P." T. Spółka Akcyjna wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za okres od stycznia do grudnia 2001 roku w łącznej kwocie 5.336.850,00 zł

W toku postępowania kontrolnego uznano, iż strona za poszczególne miesiące 2001 roku dokonywała nieprawidłowych naliczeń kwot podatku akcyzowego od sprzedaży spirytusu rektyfikowanego czystego dla placówek służby zdrowia oraz jednostki wojskowej, stosując obniżoną stawkę podatku akcyzowego w wysokości 50 zł za l hl 100% spirytusu.

W ocenie kontrolującego, Spółka swoim działaniem naruszyła przepisy

rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 roku w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 119, poz. 1259 ze zm.) w zakresie obowiązujących stawek podatku akcyzowego, wymienionych w poz. 2 pkt 3 i 7 załącznika nr 2 i 5 oraz § 12 ust. l pkt 11 wymienionego rozporządzenia.

Wobec powyższego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B.

wszczął z urzędu postępowanie podatkowe i w dniu [...] 2003 roku wydał decyzję w której określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2001 roku.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. rozpatrując odwołanie Spółki "P." T., decyzją z dnia [...] 2003 roku uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Organ odwoławczy wskazał, iż w zaskarżonej decyzji brak jest ustaleń faktycznych pozwalających jednoznacznie stwierdzić, które z wymienionych jednostek służby zdrowia posiadają status szpitala, a które nie, brak jest także wyjaśnienia przyczyn nie uznania "wykonania pożywek" przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologicznej w Wąbrzeźnie za produkcję "artykułów nie przeznaczonych do spożycia". Ponadto wskazał pominięcie rozliczenia podatku akcyzowego za okresy dzienne.