Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. IV SA/Wr 834/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński /sprawozdawca/, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Asesor WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Małgorzata Rutkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2006r. sprawy ze skargi D. Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...], na podstawie art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002r. Nr 42, poz. 371) po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymano w mocy decyzję własną z dnia [...]r. Nr [...]o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu służby w Armii Krajowej od [...]r. do [...]r. D. Z..

W motywach uzasadnienia podniesiono, że zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. organ orzekający odmówił stronie przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu służby w Armii Krajowej. U podstaw rozstrzygnięcia leżało ustalenie, że strona nie przedstawiła dostatecznych dowodów pozwalających uznać, że pełniła ona służbę w tej organizacji.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strona podtrzymała swoje twierdzenia o działalności w AK. Stwierdziła, że oświadczenia świadka P. miały tylko charakter pomocniczy natomiast organ powinien oprzeć się na oświadczeniach zmarłych już kombatantów: J. D., T. T. i S. J. C..