Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2006 r., sygn. IV SA/Wr 737/04

 

Dnia 23 lutego 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA: Lidia Serwiniowska Sędziowie : Sędzia WSA: Wanda Wiatkowska-Ilków (spr.) Sędzia WSA: Marcin Miemiec Protokolant: Aleksandra Rygielska po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi K. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]roku Nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...]r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371) po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wydał decyzję Nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich skarżącego - K. K..

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy wskazał, iż K. K. uprawnienia kombatanckie uzyskał z mocy orzeczenia ZBoWiD Zarząd Wojewódzki w W. z dnia [...]r. z tytułu walki zbrojnej o utrwalenie władzy ludowej w okresie od [...]r. do dnia [...]r..

W wyniku wszczętego postępowania weryfikacyjnego decyzją z dnia [...] r. utrzymana w mocy decyzją z dnia [...]r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawił skarżącego uprawnień kombatanckich.

Decyzją z dnia [...]r. Kierownik Urzędu w trybie art. 154 k.p.a. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej o pozbawieniu uprawnień kombatanckich.

Dnia [...]r. skarżący wystąpił do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W związku z powyższym we wspomnianej decyzji z dnia [...]r. Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych podał, iż po ponownym rozpoznaniu sprawy, biorąc pod uwagę całokształt zebranego materiału dowodowego uznał, że wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem w treści wniosku skarżący nie wskazał, aby w przedmiotowej sprawie zaistniały jakiekolwiek nowe okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające uchylenie decyzji własnej. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 16 § 1 k.p.a. uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach określonych w w/w ustawie. Z przepisu wyżej cytowanego - wyrażającego zasadę trwałości decyzji ostatecznych wynika, że decyzja taka nie może być w zasadzie wzruszona w trybie postępowania administracyjnego, z wyjątkami ściśle określonymi w przepisach k.p.a.