Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. II SA/Op 480/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spraw. Protokolant: st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy Służby Więziennej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w O. z dnia [...], Nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu 3) zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. na rzecz W. M. kwotę 255 (dwieście pięćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 138 § l pkt l ustawy -Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 31 ust. 4, art. 110 ust. l i 2 oraz 111 ust 1 i 5 ustawy o Służbie Więziennej, po rozpatrzeniu odwołania W. M. od decyzji personalnej nr [...] Dyrektora Aresztu Śledczego w O. z dnia [...] w sprawie przyznania świadczenia pieniężnego, a mianowicie odprawy za 18 lat, 3 miesiące i 20 dni służby w Służbie Więziennej, w wysokości 17.220 zł. pomniejszoną o kwotę odprawy w wysokości 16.167,60 zł. wypłaconej decyzją personalną Nr [...] z dnia 5 lipca 2001 r. w związku ze zwolnieniem ze służby z dniem 31 lipca 2001 r., z kwotą do wypłaty w wysokości 1.052, 40 zł. i ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby w wymiarze 39 dni wysokości 5.688,93 zł., postanowił utrzymać w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy ustalił, iż decyzją personalną nr [...] z dnia 19 listopada 2003 r. Dyrektor Generalny Służby Więziennej zwolnił z dniem 30 listopada 2003 r. kpt. W. M. ze służby, z powodu orzeczenia przez komisję lekarską trwałej niezdolności funkcjonariusza do służby. Konsekwencją powyższego zwolnienia było przyznanie W. M. świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 110 ust. l pkt 1 i 2 oraz 111 ust. 1 i 5 ustawy o Służbie Więziennej, przewidującego w takich sytuacjach, że funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 39 ust. 2 pkt. l ustawy, otrzymuje odprawę i ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe. Następnie, Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej stwierdził, że przyznane skarżącemu świadczenia pieniężne zostały obliczone w sposób prawidłowy, bowiem w dniu zwolnienia przysługiwało mu uposażenie zasadnicze na stanowisku starszego inspektora w wysokości wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym wynosiło 3.075 zł. w tym: uposażenie zasadnicze na stanowisku starszego inspektora -1.529 zł, dodatek za wysługę lat w wysokości odpowiadający 25 % uposażenia zasadniczego - 383 zł., dodatek za stopień kapitana SW - 813 zł. oraz dodatek służbowy - 350 zł. Wysługa kpt. W. M. od której uzależniono wysokość odprawy na dzień 30 listopada 2003 r. wynosiła 18 lat, 3 miesiące, i 20 dni. Kpt. W. M. odwołał się od wskazanej decyzji organu I instancji zarzucając jej naruszenie przepisu art. 111 ust. l i 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej poprzez błędne wyliczenie odprawy oraz żądał wypłacenia należnych świadczeń wraz z odsetkami. Odnosząc się do podniesionego przez W. M. zarzutu naruszenia i błędnego naliczenia w decyzji wysokości świadczenia wynikającego z art.111 ust. l ust. 1 i 5 ustawy o Służbie Więziennej, uznał go za całkowicie chybiony. Zwracając uwagę, że wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu kpt. W. M. nie został decyzją z dnia 6 listopada 2003 r. ponownie przyjęty do służby, lecz jedynie decyzją tą mianowano go na stanowisko służbowe, takie jak zajmowane przed datą wadliwego zwolnienia ze Służby Więziennej z dniem 31 lipca 2001 r., zaś wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie spowodował wyrugowanie z obrotu prawnego wadliwej decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w O. z dnia 5 lipca 2001 r. o zwolnieniu ze służby kpt. W. M., ożywiając w ten sposób stosunek służbowy skarżącego, dlatego nie doszło do ponownego przyjęcia strony do służby, tylko z konkretyzacją tego stosunku służbowego poprzez mianowanie na konkretne stanowisko służbowe takie same jak przed datą zwolnienia. Żądanie skarżącego dotyczące odsetek z tytułu zwłoki w wypłacie nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż przepisy prawa nie przewidują wypłaty funkcjonariuszowi Służby Więziennej odsetek z tytułu zwłoki w płatnościach.