Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 stycznia 2006 r., sygn. II SA/Łd 1030/05

Dnia 23 stycznia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Asesor WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, Protokolant asystent sędziego Marcin Stańczyk, po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2006 roku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zgłoszenia zanieczyszczenia ziemi oddala skargę. -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], znak: [...] Prezydent Miasta Ł. na podst. art. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085 ze zm.) w związku z art. 102 i 110 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627) oraz art. 104 K.p.a. odrzucił zgłoszenie "A" S.A. w P. (dalej "A" S.A.) dotyczące zanieczyszczenia powierzchni ziemi na terenie stacji paliw położonej na działce nr 3/7, będącej własnością "A" S.A., położonej przy ul. A 7 w Ł..

Uzasadniając decyzję organ I instancji stwierdził, iż:

- nie dotrzymano ustawowego terminu dokonania zgłoszenia, które spełniałoby warunki określone w art. 12 ust.2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, póz. 1085 z późn. zm.).

- nie wykazano, iż zanieczyszczenie ziemi nastąpiło przed przejęciem przez "A" S.A. przedmiotowej stacji paliw.

- "A" S.A. jest następcą prawnym Spółki Akcyjnej "B" i wchodząc we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej, przejął także obowiązki związane z odpowiedzialnością za szkody w środowisku wyrządzone przez spółkę przejętą.

Od decyzji powyższej, w ustawowym terminie "A" S.A. złożyła odwołanie wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W odwołaniu nie podzieliła stanowiska Prezydenta Miasta Ł., iż jest następcą prawnym B S.A. (dalej B S.A.), na którego przeszły obowiązki związane z odpowiedzialnością za szkody w środowisku wyrządzone przez przejętą spółkę B S.A. Podniosła, że A jest następcą prawnym B S.A. (spółki przejętej) pod tytułem ogólnym, co oznacza, że niewątpliwie doszło do przejęcia praw i obowiązków o charakterze cywilnoprawnym - nie może być jednak mowy o sukcesji administracyjnoprawnej. Ta ostatnia, jak podkreślono w odwołaniu, została przewidziana dopiero w art. 494 § 2 K.s.h. z 2000 r., a zatem już po połączeniu B z C. Nie zachodzi tym samym przypadek przeniesienia na A S.A. odpowiedzialności za szkodę w środowisku, którą spowodowała B S.A. Ponadto strona odwołująca się zarzuciła organowi I instancji nieuwzględnienie celu regulacji zawartej w art. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw, poprzez uznanie, że integralną częścią zgłoszenia są wyniki badań potwierdzające istnienie zanieczyszczenia przed datą przejęcia obiektu przez "A".