Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 stycznia 2006 r., sygn. II SA/Łd 680/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), Sędzia NSA Anna Stępień, Asesor WSA Renata Kubot-Szustowska, Protokolant Agnieszka Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2006 roku sprawy ze skargi D. J. na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odrzucenia w całości zarzutów D. J. wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O. dla obszaru zawartego między ulicami: A, B, C i D stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały. -

Uzasadnienie

W dniach [...] stosownie do treści art. 18 ust. 2 pkt 5a ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999r., Nr 15, poz. 139 ze zm.) w zw. z art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717) do wglądu publicznego został wyłożony projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O. dla obszaru zawartego między ulicami: : A, B, C, D wraz z prognozą skutków ustaleń planu na środowisko przyrodnicze.

Pismem z dnia 25 lutego 2005r. do przedstawionego planu D. J. wniosła zarzut, kwestionując projekt wyznaczenia drogi wewnętrznej tzw. "ślepej uliczki", która przecinałaby działki o nr 684 i nr 699. Jak wynika z uzasadnienia zarzutu, D. J. jest współwłaścicielką przedmiotowych działek i nie zgadza się na wyznaczenie "ślepej uliczki", gdyż projektowana droga spowodowałaby niekorzystny podział działek i naraziłaby ją na duże straty (utrata gruntu wyniosłaby około 440 m²). Wskazała również na treść art. 21 pkt 1 i art. 64 Konstytucji RP oraz fakt, iż zgłoszony przez nich w 2002 roku podobny zarzut został zatwierdzony przez Radę Miejską.

Uchwałą z dnia [...] (Nr [...]) Rada Miejska w O. działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 85 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 24 ust. 3 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, odrzuciła w całości zarzut zgłoszony przez D. J.. Uzasadniając organ wskazał, iż rozwój miasta wymaga zabezpieczenia terenu dla komunikacji samochodowej obsługującej zabudowę mieszkaniową istniejącą, jak również projektowaną przewidując w perspektywie możliwość parcelacji gruntów i wydzielenia działek pod nową zabudowę zgodnie z przeznaczeniem terenu. Burmistrz O. przyjął wszystkie ustalenia zaproponowane w projekcie planu, które następnie zostały pozytywnie zaopiniowane i uzgodnione przez właściwe organy. Wskazał, iż w 2002r. wpłynęły zarzuty o podobnej treści, trzy z nich zostały uwzględnione skutkiem czego zlikwidowany został układ komunikacyjny obszaru położnego między ulicami E a ulicą B. Uchwała uchwalająca przedmiotowy plan w 2003 roku została przez Wojewodę [...] zakwestionowana, jako niezgodna z prawem, Wojewoda zarzucił brak "zasad obsługi komunikacyjnej, zapewniającej dojazd do wszystkich działek". W konsekwencji przedmiotowa Uchwała została uchylona i prace nad planem rozpoczęto na nowo. Odnoszą się stricte do zarzutu strony organ wyjaśnił jedynie, iż uznanie wniesionego zarzutu powtórzyłoby sytuację, a jego skutkiem byłaby likwidacja zaprojektowanego układu drogowego, co spowodowałoby, że plan po raz kolejny nie będzie mógł być zatwierdzony. Podkreślił, iż rozwiązania układu komunikacyjnego były wielokrotnie analizowane i przedstawiane mieszkańcom w różnej postaci, a postać obecna została wybrana jako najkorzystniejsza. Rada wskazała na możliwość dochodzenia odszkodowania zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym.