Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 stycznia 2006 r., sygn. II SA/Lu 992/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Asesor WSA Wojciech Kręcisz,, Protokolant Referent Agnieszka Kocot, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi G. L. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej G. L. B. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Lu 992/05

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] r., odmawiającą G. L. B. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu pobytu w obozie przejściowym w Z .

W uzasadnieniu decyzji Kierownik Urzędu stwierdził, że G. L. B. nie przedstawiła wystarczających dowodów na potwierdzenie swojego pobytu w obozie. Archiwa Państwowe w L. i Z. nie posiadają dokumentów potwierdzających okoliczności podawane przez stronę. Również Instytut Pamięci Narodowej nie potwierdził faktu przebywania strony obozie, ponieważ nie posiada ewidencji osób osadzonych w obozach hitlerowskich. Zeznania świadków: E. J. i M. K. uznane zostały za niewiarygodne, ponieważ nie znali oni G. B. (noszącej wówczas nazwisko K.) przed okresem pobytu w obozie i trudno uwierzyć, że zapamiętali z pobytu w obozie właśnie ją, zwłaszcza że nie znali nazwisk osób przebywających w obozie. Ponadto to ubiegająca się o przyznanie uprawnień kombatanckich rozpoznała świadków po latach i zasugerowała im, że przebywali razem w obozie.