Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. I SA/Bd 646/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Asesor sądowy Mirella Łent (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi P. Spółka z o. o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Bd 646/05

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia (...) Nr (...) Dyrektor Izby Skarbowej w B., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w B. z (...) odmawiającą stwierdzenia i zwrotu nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. w kwocie (...) P. spółka z o.o. w T.

W uzasadnieniu podano, iż pismem z dnia 29 marca 2005 r. spółka wystąpiła z wnioskiem o rozliczenie i stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 200l r. w kwocie (...).

Wniosek zawierał również żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące roku 2000 i 2001.W związku z powyższym wnioskiem, przeprowadzono w Spółce kontrolę podatków w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące maj, lipiec, wrzesień, październik, grudzień 2000 r. oraz czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień 2001 r.

Dyrektor Izby Skarbowej po przeanalizowaniu całego materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, jak również argumentów Spółki podniesionych w odwołaniu przywołał, art. 74 § l ustawy Ordynacja podatkowa. Organ wskazał na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r., K 45/01. W tym orzeczeniu stwierdzono, że art. 2 pkt 2) w związku z art. 4 ustawy z dnia 2 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie w jakim pozbawia przedsiębiorców prowadzących zakłady pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. l zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r., uprawnień określonych w art. 31 ust. 1 pkt l) w związku z ust. 2 tegoż artykułu powołanej wyżej ustawy o rehabilitacji, jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach.