Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2831/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa, Asesor WSA Sylwester Golec (spr.), Protokolant Marcin Bącal, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi Firmy S. - [...] sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2000 oddala skargę.

Uzasadnienie

III SA/Wa 2831/05

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2002 r. inspektor kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił Firmie S. - [...] sp. z o.o. z siedzibą w L. podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 r w kwocie 2 313 976,00 zł, to jest w kwocie o 2 436,00 zł wyższej od kwoty zadeklarowanej przez spółkę w zeznaniu podatkowym. Od decyzji tej spółka nie wniosła odwołania w związku z czym stała się ona ostateczna.

Pismem z dnia 26 maja 2004 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenia nieważności opisanej decyzji na podstawie art. 247 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako O.p.). W uzasadnieniu żądania stwierdzenia nieważności decyzji spółka podniosła, że zalicza się do podatników, o których mowa w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. K 45/01 to jest podatników prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy w trzyletnim okresie przewidzianym w art. 30 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm. w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako ust. o reh.) rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach i w tym okresie wskutek wejścia w życie art. 2 pkt 2 w związku z art. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 95, poz. 1101, w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako ustawa zmieniająca) zostali pozbawieni określonego w art. 31 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 ust. o rech. zwolnienia z podatku dochodowego. Spółka powołując się na fakt, że Trybunał powołanym wyrokiem stwierdził niekonstytucyjność przepisu. art. 2 pkt 2 w związku z art. 4 ustawy zmieniającej w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach, wywodziła, że w stosunku do niej nastąpiła reaktywacja zwolnienia podatkowego określonego w art. 31 ust. 1 pkt 1 ust. o rech. w treści obowiązującej przed wejściem w życie powołanej ustawy zmieniającej. Zdaniem spółki decyzja organu kontroli skarbowej, która została wydana na podstawie przepisu art. 2 pkt. 2 ustawy zmieniającej, którego niekonstytucyjność stwierdził Trybunał powołanym wyrokiem, dotknięta jest wadą nieważności i stwierdzenie tej wady na podstawie art. 250 1 O.p. możliwe jest w terminie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym doręczono decyzję.