Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. II SA/Łd 860/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek, Sędziowie: Sędzia WSA: Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędzia WSA: Sławomir Wojciechowski (spr.), Protokolant asystent sędziego Dominika Janicka, po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi A spółka z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zgłoszenia zanieczyszczenia gleby - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], Nr [...] Starosta Powiatu [...] odrzucił zgłoszenie zanieczyszczenia gruntów na terenie Bazy Paliw nr 1 w K. i Bazy Paliw nr 1 w K. -Jednostka S.

W uzasadnieniu decyzji organ administracji publicznej stopnia podstawowego wskazał, iż A Sp. z o.o z siedzibą w W. pismem z dnia 24 czerwca 2004 r. zgłosiła zanieczyszczenie gruntu na terenie Bazy Paliw nr 1 w K. i Bazy Paliw nr 1 w K. - Jednostka S., wnosząc jednocześnie o stwierdzenie, że zanieczyszczenie gleby zostało spowodowane przez inny podmiot ( poprzedniego właściciela i władającego - B) oraz stwierdzenie, ze zanieczyszczenie powstało od 1961 do 1997 r. Starosta Powiatu [...] powołał się na art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2004 r. o wprowadzeniu ustawy -Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw ( Dz.U. nr 100, poz. 1085 ze zm.) , zgodnie z którym władający powierzchnią ziemi w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, na której przed jej wejściem w życie nastąpiło zanieczyszczenie ziemi lub gleby albo niekorzystne przekształcenie naturalnie ukształtowanego terenu spowodowane przez inny podmiot, jest obowiązany do zgłoszenia tego faktu właściwemu staroście w terminie do dnia 30 czerwca 2004 r. W przypadku dokonania takiego zgłoszenia i przyjęcia go przez starostę nie stosuje się przepisów art. 102 ust. 1-3 ustawy Prawo ochrony środowiska. Wskazanie przez A Sp. z o.o z siedzibą w W. w zgłoszeniu, o którym mowa powyżej B jako podmiotu odpowiedzialnego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy wprowadzającej, za zanieczyszczenie gruntu na terenie Bazy Paliw nr 1 w K. i Bazy Paliw nr 1 w K. -Jednostka S. jest bezzasadne z uwagi na brak dokumentów bezspornie wskazujących na to, że A Sp. z o.o nie jest następcą prawnym B. Za uznaniem A Sp. z o.o jako następcę prawnego B przemawia również fakt, że spółka na mocy decyzji rządowych przejęła z majątku B w użytkowanie wieczyste grunty i obiekty na nich się znajdujące ( bazy paliw). W świetle powyższego w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z innym podmiotem jako sprawcą zanieczyszczenia. Nie można również podzielić poglądu dotyczącego przejęcia sztywnych ram powstania zanieczyszczenia od 1961 do 1997 r. , ponieważ spółka A prowadzi specyficzny rodzaj działalności, polegającej na magazynowaniu paliw i ich redystrybucji dla innych użytkowników a charakter występujących tu zanieczyszczeń nie wyklucza skutków działalności prowadzonej przez spółkę. Tym bardziej, że w opinii wykonanej w 1998 r. wskazano na możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko poprzez dalszą działalność spółki.