Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 padziernika 2005 r., sygn. III SA/Wa 1619/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (spr.), Asesor WSA Dariusz Turek, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2005 r. sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu zapłaty podatku od towarów i usług za marzec 2004r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] kwietnia 2004 r. K. Z. wniósł o umorzenie podatku od towarów i usług w kwocie [...] zł, należnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej, a wynikającego "z odliczenia w związku z zakupem pojazdów ciężarowych" do prowadzenia tej działalności. Wyjaśnił, że pojazdów tych, jako jedynych środków trwałych nie sprzedał, a przekazał nieodpłatnie żonie, prowadzącej działalność w takim samym jak on zakresie.

Skarżący podniósł, iż ubiega się o zasiłek przedemerytalny, a dochody jakie uzyskiwał, a także dochody osiągane przez żonę z prowadzonej działalności są "na granicy opłacalności". Żona zatrudnia tych samych co on pracowników, a zwrot podatku wiązałby się z koniecznością zwolnienia jednego z nich oraz sprzedażą jednego samochodu. Dla zobrazowania nierozłączności wspólnych przedsięwzięć

w małżeństwie, Skarżący poinformował, że działalność gospodarczą prowadził wspólnie z żoną od czerwca 1993 r. do stycznia 2002 r., po czym z uwagi na złą koniunkturę zmuszony był "wyrejestrować żonę", aby zmniejszyć koszty.

Zdaniem Skarżącego traktowanie jego i żony, zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej, jako oddzielne podmioty gospodarcze jest uzasadnione. Jednakże podkreślił, że w dalszym ciągu prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i wydatki ustalane są wspólnie. Podniósł też, że żona otrzymała z Urzędu Skarbowego pismo stwierdzające, iż przepisy Ordynacji podatkowej nie regulują kwestii przekazywania pomiędzy małżonkami, których łączy wspólność, majątku trwałego nabytego przez jednego z nich, a służącego prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest to zatem "niedoskonałość przepisu", który możnaby zinterpretować na korzyść podatnika. Umorzenie podatku byłoby w istocie przesunięciem jego płatności w czasie, ponieważ przy wymianie pojazdów na nowsze obowiązek rozliczenia tego podatku byłby nieunikniony. W efekcie nie powodowałoby to obowiązku jednorazowego zwrotu tak dużej kwoty i pomogło funkcjonować firmie jego żony.