Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 padziernika 2005 r., sygn. III SA/Wa 1021/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie sędzia WSA del. Dariusz Dudra (spr.), Sędzia WSA Joanna Tarno, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2005 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości w podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2005 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] listopada 2004 r., nr [...] odmawiającą R. N. rozłożenia na raty zapłaty zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień 2003 r., maj - wrzesień 2004 r. W ogólnej kwocie 33.751, 73 zł. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 48 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) - dalej powoływanej jako ord. pod.

Organ odwoławczy w uzasadnieniu na wstępie przedstawił zwięźle treść wniosku podatnika, decyzji organu I instancji oraz odwołania strony i stwierdził, że - po przeanalizowaniu akt sprawy i motywów podniesionych w treści odwołania brak jest podstaw do uchylenia lub zmiany decyzji pierwszoinstancyjnej. W dalszej części wywodu organ II instancji przedstawił treść art. 48 § 1 pkt 2 ord. pod. stanowiącego materialnoprawną podstawę oraz omówił jego funkcje i przesłanki zastosowania, a także wyjątkowy charakter oraz konstrukcję uznania administracyjnego, na której został oparty. Ocenił, że podatnik skutecznie nie wykazał, by w jego przypadku zaistniały szczególne i wyjątkowe okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie ulgi, o jaką wnosił.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej postępowanie wyjaśniające wykazało, że sytuacja materialna podatnika nie jest na tyle szczególna i odmienna od licznej rzeszy innych podatników, którzy utrzymują się nawet ze znacznie niższych dochodów i borykają się ze znacznie poważniejszymi trudnościami w zaspokojeniu swoich podstawowych potrzeb życiowych, a pomimo tego wywiązują się z obciążających ich należności podatkowych. Organ wskazując na dochody podatnika i jego żony podkreślił, że uniknąłby problemów związanych z koniecznością zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami, gdyby mając ku temu odpowiednie środki finansowe wykazał odpowiedzialność za terminowe regulowanie zobowiązań podatkowych. Zwrócił uwagę, że ryzyko związane z działalnością gospodarczą obciąża podatnika, w związku z czym okoliczności powodujące utratę płynności finansowej są jego elementem i nie noszą znamion szczególnych.