Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 października 2005 r., sygn. V SA/Wa 1873/04
Zagrożenie, o którym mowa w art. 97 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 2003 nr 128 poz. 1176/ nie ma nic wspólnego z przyczynami, które uzasadniają nadanie statusu uchodźcy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2005 r. sprawy ze skargi Berengera N. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 21 maja 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany - uchyla zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców (...) z dnia 30.01.2004 r., w zakresie stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany, w pozostałej części skargę oddala;
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 21 maja 2004 r., wydaną na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 2 w zw. z art. 81 ust. 1 i art. 137 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 2003 nr 128 poz. 1176/ oraz art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego Rada do Spraw Uchodźców utrzymała w mocy decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 30 stycznia 2004 r. o odmowie nadania Berenger N. statusu uchodźcy i stwierdzającej brak przesłanek do udzielenia zgody na pobyt tolerowany.
Rada do Spraw Uchodźców podzieliła stanowisko organu pierwszej instancji, że brak jest w sprawie przesłanek warunkujących możliwość uznania Cudzoziemca za uchodźcę w rozumieniu Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie 28 lipca 1951 r. oraz Protokołu dotyczącego statusu uchodźców, sporządzonego w Nowym Jorku 31 stycznia 1967 r. /Dz.U. 1991 nr 119 poz. 515 i 517/. Przede wszystkim nie zostało wykazane, iż sytuacja w jakiej znalazł się Cudzoziemiec daje jakąkolwiek podstawę uzasadniającą obawę przed prześladowaniami, o których mowa w Konwencji Genewskiej.