Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 padziernika 2005 r., sygn. III SA/Łd 284/05

Dnia 5 października 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Asesor Ewa Alberciak, Protokolant Asystent sędziego Jarosław Szkudlarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2005 roku przy udziale ---- sprawy ze skargi M.O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję w części w jakiej utrzymuje ona mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] nr [...] w zakresie odmowy przyznania prawa do zasiłku

Uzasadnienie

III SA/Łd 284/05

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Starosta [...], działając na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 2, art. 23 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 6 pkt. 15 lit. a i b ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tj. Dz. U. z 2003r. Nr 58, poz. 514 z późn. zm.) oraz art. 104 k.p.a., orzekł o uznaniu M.O. za osobę bezrobotną z dniem 7 kwietnia 2004r. oraz odmówił przyznania jej prawa do zasiłku. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, iż M.O. zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w dniu 7 kwietnia 2004r. i przedłożyła świadectwo pracy z dnia 6 kwietnia 2004r., potwierdzające zatrudnienie w A K., ul. A 5 od dnia 1 listopada 2002r. do dnia 31 marca 2003r. oraz zaświadczenie z ZUS Oddział w K. z dnia 16 kwietnia 2004r. potwierdzające pobieranie zasiłku wychowawczego od dnia 22 listopada 2002r. do dnia 29 lutego 2004r. oraz informujące, iż zasiłek za okres od dnia 1 stycznia 2003r. do dnia 29 lutego 2004r. będzie podlegał zwrotowi. Zdaniem organu, w świetle przepisów obowiązujących w dniu rejestracji, tj. w dniu 7 kwietnia 2004r., zwłaszcza art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, prawo do zasiłku przysługiwało bezrobotnemu, jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania łącznie przez okres co najmniej 365 dni był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej najniższego wynagrodzenia, od którego istniał obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy. Do 365 dni zaliczało się również okresy m. in. urlopu wychowawczego udzielonego na podstawie odrębnych przepisów. Organ wskazał, iż po przeanalizowaniu danych ustalono, że w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji tj. w okresie od dnia 6 października 2002r. do dnia 6 kwietnia 2004r., M.O. posiadała okres uprawniający do zasiłku wynoszący 87 dni, do którego zaliczono zatrudnienie w A w K. od dnia 6 października 2002r. do dnia 31 grudnia 2002r. Nie zaliczono natomiast urlopu wychowawczego od dnia 1 stycznia 2003r. do dnia 29 lutego 2004r., gdyż od dnia 1 stycznia 2003r. nastąpiła likwidacja firmy A w K., co zdaniem organu, oznacza, iż M.O. nie mogła przebywać na urlopie wychowawczym, bo nie była już pracownikiem tego zakładu.