Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 padziernika 2005 r., sygn. I SA/Łd 728/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA P. Kiss, Sędziowie NSA B. Klimowicz, T. Porczyńska (spr.), Protokolant A. Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2005 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji organu I instancji i określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 5.312 zł (pięć tysięcy trzysta dwanaście zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił A Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 rok w wysokości 98.425 złotych. Powyższa decyzja zapadła w następstwie postępowania kontrolnego w ramach którego ustalono, że zeznanie podatkowe złożone za 2001 rok wymaga skorygowania w zakresie kosztów uzyskania przychodów o: wyposażenie środka trwałego MICROLINE zaliczone do kosztów materiałów przed datą oddania do użytkowania środka trwałego, prezent - "Garnitur deserowy" zakupiony dla Prezesa Spółki zaliczony do kosztów materiałów, zakupy benzyny bezołowiowej, usługi hotelowe, koszty szkoleń, usługi gastronomiczne, usługi transportowe, usługi reklamowe, wydatki na zakup ubrań roboczych, udział w programie szkoleniowym oraz posiłki regeneracyjne i pozostałe wydatki niezwiązane z działalnością Spółki.

W odwołaniu od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji pełnomocnik Spółki wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy lub ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił on organowi podatkowemu naruszenie, między innymi, art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity - Dz.U. z 2000 roku, Nr 54, poz. 654 ze zm.) poprzez niezgodne z dyspozycją normy prawnej zawartej w tym przepisie - przez co rażąco dowolne - ustalenie, iż wydatki poczynione przez podatnika nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów; art. 187 § 1 w związku z art. 121 § 1 i art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) poprzez zaniechanie zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego w sprawie, a w konsekwencji bezpodstawne przypisanie Spółce skutków prawnopodatkowych na gruncie niepełnego materiału dowodowego; art. 210 § 1 pkt 6 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez brak faktycznego i prawnego uzasadnienia zaskarżonej decyzji, przejawiający się w stwierdzeniu, iż "dowody przedłożone przez Stronę nie zostały uznane za wiarygodne" przy całkowitym braku wskazania argumentacji faktycznej i prawnej skłaniającej do takiej konstatacji.