Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 padziernika 2005 r., sygn. I SA/Lu 11/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie NSA Anna Kwiatek (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Specjalista Iwona Lachowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2005 r. sprawy ze skargi Krajowej Spółki Cukrowej SA Oddział [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie opłaty sankcyjnej z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy cukru ponad przysługujący limit kwoty A w okresie od 1 października 2000 r. do 30 września 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu odwołania Krajowej Spółki Cukrowej S.A. (następcy prawnego Cukrowni "[...]" S.A.), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] czerwca 2004 r. określającą wysokość opłaty sankcyjnej z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy cukru ponad limit kwoty A, w okresie od 1 października 2000 r. do 30 września 2001 r.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy podał, że decyzyjne określenie wysokości opłaty sankcyjnej za wprowadzenie w okresie od 1 października 2000 r. do 30 września 2001 r. na rynek krajowy cukru ponad limit kwoty A, ustalonej decyzją [...] Spółki Cukrowej S.A. z dnia [...] grudnia 1999 r. było skutkiem dokonanej przez organ I instancji oceny, że wprowadzony w okresie od 16 października 2000 r. do 28 września 2001 r. przez Cukrownię "[...] " na rynek krajowy cukier w ilości 1.377,055 ton, stanowił produkt własny, a nie towar handlowy, bowiem udokumentowana fakturą Nr [...] z dnia [...] października 2000 r. wystawioną przez "V.-K.-N." spółkę z o.o. sprzedaż na rzecz Cukrowni tej ilości cukru nie miała miejsca wobec bezskuteczności (niezrealizowania) umowy sprzedaży tego cukru z dnia 28 września 2000 r. przez Cukrownię na rzecz Spółki "V.-K.-N.". W ocenie organu I instancji okoliczność, że umowy te nie wywarły skutku w postaci przeniesienia własności 1.377,055 ton cukru, zobowiązywała Cukrownię do wniesienia opłat sankcyjnych na podstawie art. 4, ust. 5 i ust. 6 ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz.U. 1994 r. Nr 98, poz. 473 ze zm.).