Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 sierpnia 2005 r., sygn. I SA/Op 87/05

Skoro przesłanki kwalifikujące określone grupy podatników do właściwości "dużych urzędów skarbowych" weszły w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2004 r., to wyłącznie od tej daty można mówić o istnieniu podstaw do zmiany właściwości.

Zatem dopiero po dniu 1 stycznia 2004 r. - a nie jeszcze przed tą datą, podatnicy należący do jednej z kategorii wymienionych w art. 5 ust. 9b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych /Dz.U. 2004 nr 121 poz. 1267 ze zm./ byli prawnie zobowiązani do złożenia zawiadomienia o zmianie właściwości, do czego obligował ich przepis art. 5a ust. 3 tej ustawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi "P. R." Sp. z o. o. w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 lutego 2005 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w O. z dnia 21 września 2004 r. (...); (...).

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. decyzją z dnia 21 września 2004 r. (...), wydaną na podstawie art. 207, art. 21 par. 1 pkt 1 i 2 i par. 3a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 10 ust. 2 i art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zwaną dalej ustawą o VAT, określił podatnikowi P. R. spółka z o.o. w O. za miesiąc luty 2004 r. w wysokościach odmiennych niż zadeklarowane przez podatnika: nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym - do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 431.176 zł oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie 500.190 zł, a nadto ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 49.633 zł. W uzasadnieniu decyzji organ przytoczył, że Spółka w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2004 r. wykazała podatek należny w wysokości 83.556 zł, kwotę podatku naliczonego do odliczenia w wysokości 680.178 zł, kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 596.622 zł, deklarując całość tej kwoty do zwrotu na swój rachunek bankowy. Przeprowadzona kontrola podatkowa oraz następnie postępowanie podatkowe doprowadziły jednak do ustalenia, że podatnik zawyżył w złożonej deklaracji VAT- 7 kwotę różnicy podatku do zwrotu na rachunek bankowy, o jakiej mowa w art. 21 ust. 2 ustawy o VAT o kwotę 164.446 zł, co nastąpiło wskutek zawyżenia limitu zwrotu różnicy podatku, określonego w art. 21 ust. 2a tej ustawy, o kwotę ogółem 174.961,78 zł /limit wyliczony przez Spółkę wynosił 603.524,57 zł/. Na zawyżenie wysokości tego limitu składały się: kwota 170.474,60 zł, stanowiąca podatek VAT wykazany w dokumentach SAD: (...) z dnia 1.03.2004 r.; (...) z dnia 4.03.2004 r.; (...) z dnia 8.03.2004 r.; (...) z dnia 29.03.2004 r., zapłacony w okresie od 25.02.2004 r. do 24.03.2004 r. oraz kwota 4.487,18 zł, stanowiąca podatek naliczony z 57 sztuk faktur o wartości netto 20.572,12 zł, ujętych w zestawieniu faktur zapłaconych w okresie od 25.02.2004 r. do 24.03.2004 r. Jak ustalił organ I instancji, dokumenty te zostały ujęte po raz pierwszy do odliczenia w rejestrze VAT za miesiąc marzec 2004 r. /dokumenty odprawy celnej - w "zestawieniu zbiorczym rejestrów dostaw importowanych" za miesiąc marzec 2004 r., faktury zakupu - w "zestawieniu zbiorczym zakupów krajowych" za miesiąc marzec 2004 r./, zatem mogły mieć wpływ jedynie na rozliczenie i zwrot podatku za miesiąc marzec 2004 r. Tak więc Spółka obliczając limit zwrotu podatku za miesiąc luty 2004 r. nieprawidłowo wykazała wśród faktur zapłaconych również i te ww. dowody. Dalej wskazano, że w trakcie trwania postępowania podatkowego Spółka złożyła korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2004 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 334.744 zł, podczas gdy w deklaracji pierwotnej nie wykazano w ogóle kwoty nadwyżki do przeniesienia na następny miesiąc. W ten sposób korekta powyższa wpłynęła na rozliczenie podatku za miesiąc luty 2004 r. Po jej uwzględnieniu organ I instancji określił odmienne od deklarowanych przez podatnika wielkości podatku naliczonego do odliczenia /1.014.922 zł = 680.178 zł + 334.744 zł/, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym /931.366 zł/, w tym do zwrotu na rachunek bankowy kwota 431.176 zł i do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy kwota 500.190 zł. W konkluzji stwierdzono, że zawyżenie przez Spółkę kwoty nadwyżki podatku naliczonego do zwrotu bezpośredniego nastąpiło wskutek naruszenia przezeń przepisu art. 21 ust. 2a ustawy o VAT ustanawiającego limit zwrotu tej nadwyżki poprzez nieuzasadnione zawyżenie go o kwotę 174.961,78 zł.