Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lipca 2005 r., sygn. III SA/Wa 747/05

1. Płatnik dobrowolnie nie może wykonać obowiązków płynących z odpowiedzialności, o której mowa w art. 30 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i do wykonania tych obowiązków może dojść tylko i wyłącznie po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 30 par. 4 Ordynacji podatkowej.

2. Organy podatkowe z uwagi na konstytutywny charakter decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika obowiązane były ocenić przesłanki tej odpowiedzialności na dzień wydania decyzji, a nie na dzień poboru podatku.

3. Pobranie przez płatnika podatku zryczałtowanego od należności licencyjnych według stawki wynikającej z umowy podatkowej - mimo nieposiadania ważnego certyfikatu rezydencji w momencie dokonywania wypłaty - powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego podatnika.

W takiej sytuacji nie może być wydana decyzja o odpowiedzialności podatkowej płatnika, o ile w momencie wydania takiej decyzji płatnik posiada certyfikat rezydencji podatnika obejmujący okres, w którym dokonał wypłaty należności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2005 r. sprawy ze skargi "L.-P." Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10 stycznia 2005 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika za nienaliczenie i niepobranie w 2002 r. od podatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych opłat licencyjnych za użytkowanie znaków towarowych - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Dyrektor Urzędu kontroli Skarbowej w W. decyzją (...) z dnia 15 października 2004 r. orzekł o odpowiedzialności podatkowej płatnika "L.-P." Sp. z o.o. za nie naliczenie i nie pobranie w 2002 r. od podatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego w kwocie 162.153 zł od wypłaconych opłat licencyjnych za użytkowanie znaków towarowych. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że spółka będąc płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych była zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pobrać z tytułu wypłat za użytkowanie znaków towarowych należących do zagranicznych osób prawnych "L." S.A. i "L-G" podatek na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych według stawki 20 procent. Spółka pobrała podatek według stawki 10 procent, która wynikała z przepisów art. 12 ust. 1 i 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu j majątku /Dz.U. 1997 nr 1 poz. 5/, w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako umowa. Zgodnie z przepisami w art. 12 ust. 1 i 2 umowy "należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się państwa wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim państwie. W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym umawiającym się państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego państwa, lecz gdy osoba pobierająca należności licencyjne jest ich rzeczywistym odbiorca, podatek w ten sposób ustalony nie może przekraczać 10 procent kwoty należności". Jednocześnie przepis art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zastosowanie przez płatnika stawki podatku wynikającego z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe, wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie za granicą dla celów podatkowych, wydanego przez właściwą administrację podatkową - certyfikat rezydencji.