Wyrok WSA w Opolu z dnia 6 lipca 2005 r., sygn. I SA/Op 127/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie: WSA Tomasz Zborzyński Asesor sądowy Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2005 r. sprawy ze skargi S. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ulg płatniczych oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...], nr [...] utrzymująca w mocy Decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu z dnia [...], nr [...], którą to decyzją odmówiono S. T. umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2002 w kwocie 62.377,50 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 13.665,80 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż zgodnie z art. 67 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa organ podatkowy może w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, na wniosek podatnika, umorzyć w całości lub części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną. W ocenie organu odwoławczego udzielenie podatnikowi ulgi, wobec tak sformułowanych przez ustawodawcę przesłanek może nastąpić wtedy, gdy podatnik znajduje się w wyjątkowej, szczególnej i nadzwyczajnej sytuacji oraz jeśli w ocenie organu podatkowego wymaga tego obiektywnie istniejący ważny interes podatnika lub interes publiczny.

Umorzenie zaległości podatkowej jest ulgą o charakterze indywidualnym i uznaniowym, dlatego organy podejmując decyzje w tych sprawach winny rozważyć nie tylko względy indywidualne, ale również społeczne, które wymagają aby zobowiązania podatkowe były regulowane, a podatnik nie powinien być pochopnie zwalniany z obowiązku płacenia podatków. Do zastosowania ulgi nie wystarczy zatem stwierdzenie, że podatnik znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, która uzasadnia zastosowanie ulgi, gdyż organy podatkowe winny każdorazowo ocenić zarówno ważność interesu publicznego jak i interesu podatnika, analizując okoliczności konkretnej sprawy, istniejące na dzień wydania decyzji.