Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 lipca 2005 r., sygn. III SA/Gl 285/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć Asesor WSA Krzysztof Targoński Protokolant Beata Jacek po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2005 r. przy udziale- sprawy ze skargi A.I. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. orzekł, że u A.I. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy, wskazanej w pozycji [...] wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115). Jako podstawę prawną decyzji wskazał: art. 104 § 1 i 2 k.p.a., art. 5 pkt. 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575). W uzasadnieniu wyjaśnił, że A.I.był badany w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S., która to placówka [...] orzekła o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Takie orzeczenie wydał również [...] Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S.. Organ I instancji wyjaśnił, że A.I. w latach [...] - [...] pracował jako [...],[...],[...],[...] i [...] w różnych zakładach pracy, gdzie był narażony ma powstanie choroby zawodowej narządu ruchu. Następnie powołując się na orzeczenia lekarskie organ I instancji stwierdził, że przyczyną nie rozpoznania choroby zawodowej był, fakt, iż ujawnione zmiany układu ruchu badanego mają charakter samoistny. Z tego też powodu, brak było podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.