Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lipca 2005 r., sygn. I SA/Gd 2830/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Asesor WSA Irena Wesołowska, Protokolant #PROTOKOLANTT, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2005 sprawy ze skargi M. P. na decyzję Izby Skarbowej z dnia 30 września 2002 Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. Oddala skargę.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa zaskarżoną decyzją z dnia 30 września 2002 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 13 czerwca 2002 r. określającą M.P. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie 24.397,60 zł, zaległość podatkową w tym tytule podatkowym w kwocie 6.296,80 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 7.516,70 zł.

Powodem określenia zobowiązania podatkowego w innej wysokości niż deklarowana przez podatnika w złożonym zeznaniu podatkowym było stwierdzenie, iż nie spełniał on warunku uprawniającego do ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób określony w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest nie był osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko. Jak ustalono w toku postępowania M. P. jest ojcem małoletniego syna, na utrzymanie którego ponosił dobrowolne świadczenia. Podatnik, będąc kawalerem, nie zamieszkiwał wspólnie ze swoim dzieckiem. Dziecko na stałe przebywało z matką, która zamieszkiwała w innej miejscowości niż podatnik. Udział M. P. w wychowaniu polegał na przekazywaniu określonych kwot pieniężnych na dziecko oraz na składaniu cotygodniowych wizyt w czasie ustalonym przez matkę dziecka. Ponadto z ustaleń organu podatkowego pierwszej instancji wynikało, że podatnik w złożonym zeznaniu nie wykazał dochodu w kwocie 308,00 zł uzyskanego z A w K.