Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lipca 2005 r., sygn. I SA/Gd 616/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Asesor WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. P. na decyzję Izby Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2003 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa zaskarżoną decyzją z dnia 14 kwietnia 2003 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 14 kwietnia 2003 r. określającą M. P. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 15.479,80 zł.

Powodem określenia zobowiązania podatkowego w innej wysokości niż deklarowana przez podatnika w złożonym zeznaniu podatkowym było stwierdzenie, iż nie spełniał on warunku uprawniającego do ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób określony w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest nie był osobą samotnie wychowującą małoletnie dziecko. Jak ustalono w toku postępowania M. P. jest ojcem małoletniego syna, na utrzymanie którego ponosił dobrowolne świadczenia. Podatnik, będąc kawalerem, nie zamieszkiwał wspólnie ze swoim dzieckiem. Dziecko na stałe przebywało z matką, która zamieszkiwała w innej miejscowości niż podatnik. Udział M. P. w wychowaniu polegał na przekazywaniu określonych kwot pieniężnych na dziecko oraz na składaniu cotygodniowych wizyt w czasie ustalonym przez matkę dziecka.