Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lipca 2005 r., sygn. I SA/Gd 311/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Rischka /spr./, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Asesor WSA Irena Wesołowska, Protokolant Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi W.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy w S. z dnia 30 marca 2004 Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za lata 2000 r. i 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 marca 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania W.S. z dnia [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...] odmawiającą umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości w podatku od towarów o usług za lata 2000 i 2001 w łącznej kwocie [...] zł.

Podstawą rozstrzygnięcia Izby Skarbowej był następujący stan faktyczny.

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 23 czerwca 2003 r. Nr [...] orzekł o odpowiedzialności A.S., A.B.,W.S. i J.D., byłych wspólników Spółki cywilnej "A" w Ł., za zaległości podatkowe tejże Spółki w podatku od towarów i usług za lata 2000 i 2001, w łącznej kwocie [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę.

Pismem z dnia [...], uzupełnionym pismami z dnia [...] i [...], W.S. zwrócił się do Urzędu Skarbowego z wnioskiem o umorzenie odsetek za zwłokę z tytułu powstałej zaległości podatkowej. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż został on oszukany, ponieważ Spółka cywilna "A", w dobrej wierze odliczała podatek od towarów i usług wynikający z faktur, które zostały sfałszowane przez organizatora podzleceń. Strona nadto wskazała, iż przy rozpatrywaniu wniosku należy wziąć pod uwagę, że wniosek dotyczy jedynie odsetek, nie zaś należności głównej, którą Spółka zamierza uiścić. Jednocześnie wnioskodawca wskazał, że zgadza się z organem podatkowym, iż decyzje w sprawie umorzenia są wyjątkowe, lecz jego zdaniem należałoby zwrócić uwagę, że samo umorzenie zobowiązań podatkowych na tej podstawie nie jest instytucją wyjątkową. Strona wskazała w tym zakresie na ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców, która w ocenie strony nie nakłada na przedsiębiorcę poddającego się restrukturyzacji obowiązku wykazania jakichkolwiek nadzwyczajnych okoliczności. W ocenie strony wystarczy bowiem, sam fakt niepłacenia podatków. Nadto W.S. wskazał, iż bogate orzecznictwo w tym zakresie przekonuje, iż każda przesłanka uzasadniająca ważny interes podatnika może i powinna być podstawą do wydania decyzji w sprawie umorzenia zobowiązań podatkowych. Podmiot gospodarczy musi się liczyć z ryzykiem w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednakże zdaniem strony, przedstawienie sfałszowanych faktur za usługi, które były jednak wykonane, nie mieści się w granicach tego ryzyka.