Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 czerwca 2005 r., sygn. II SA/Ka 2928/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo Sędzia NSA Krzysztof Wujek (spr.) Sędzia Asesor WSA Krzysztof Targoński Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Olender po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2005 r. przy udziale --- sprawy ze skargi E.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K., działając w oparciu o art. 104 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 5 pkt 4a) ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.) oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), odmówił E.S. stwierdzenia choroby zawodowej - obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do w/w rozporządzenia.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia wskazał, że warunkiem koniecznym do stwierdzenia choroby zawodowej jest jej uprzednie rozpoznanie przez właściwą do tego placówkę służby zdrowia. W tym celu E.S. badany był w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy oraz w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. Ponieważ obydwie placówki w wydanych w dniu [...]r. i [...]r. orzeczeniach jednoznacznie wykluczyły istnienie choroby zawodowej obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego działaniem hałasu, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny uznał, iż brak było podstaw do jej rozpoznania u w/w. Bez znaczenia był przy tym w jego ocenie fakt, że E.S. - jak wykazały wyniki dochodzenia epidemiologicznego zawarte w karcie oceny narażenia zawodowego z dnia [...]r. - w latach 1985 do 2002 zatrudniony był w Kopalni Węgla Kamiennego "A" w M. na stanowiskach [...] - [...], gdzie pracował w warunkach stwarzających ryzyko powstania choroby zawodowej. Przyjął bowiem, iż skoro nie został spełniony podstawowy warunek dla wydania decyzji stwierdzającej chorobę zawodową, tj. nie została ona rozpoznana przez kompetentne do tego placówki diagnostyczne brak było podstaw do wydania innej, aniżeli odmowna, decyzji.