Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 maja 2005 r., sygn. III SA/Wa 1805/04

Przewidziana w art. 226 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ możliwość zmiany własnej decyzji przez organ I instancji ma charakter wyjątkowy, jako że wprowadza wyłom od zasady rozpatrywania odwołania przez właściwy organ wyższego stopnia /tzw. dewolutywność odwołania/. Oznacza to, że przepis ten musi być stosowany ściśle i tylko w przypadkach i granicach nim określonych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2005 r. sprawy ze skargi Instytutu Nafty i Gazu w K. na decyzję Ministra Polityki Społecznej z dnia 20 lipca 2004 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia 30 września 2003 r. (...); (...).

Decyzją z dnia 8 sierpnia 2003 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych określił Instytutowi Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w K. zaległości z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych /określany dalej jako "PFRON"/ za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 1998 r. wraz z odsetkami naliczonymi na dzień wydania decyzji.

Wskazał, że Skarżący obowiązany był do dokonywania wpłat na PFRON stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./ w związku z art. 69 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 127 poz. 776 ze zm.; dalej powoływanej jako "ustawa o rehabilitacji osób niepełnosprawnych"/. Ponieważ w toku postępowania stwierdzono, że Skarżący obowiązku tego nie wypełnił, kwoty należnych wpłat wraz z odsetkami określono decyzją.