Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 maja 2005 r., sygn. II SA/Wa 1987/04

Generalny inspektor ochrony danych osobowych nie jest uprawniony do rozstrzygania spraw z zakresu udostępniania danych osobowych z ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez starostę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18.05.2005 r. sprawy ze skargi "A." na decyzję Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych z dnia 29 lipca 2004 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w zakresie dotyczącym udostępnienia danych osobowych - oddalił skargę.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia 29 lipca 2004 r. (...), wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ oraz art. 12 pkt 2, art. 18a contrario i art. 27 ust. 2 pkt 2 i 5 w zw. z art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. 2002 nr 101 poz. 926 ze zm./, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 30 kwietnia 2004 r. (...), mocą której umorzył postępowanie w zakresie dotyczącym udostępnienia Dyrektorowi Zespołu Szkół im. St. Staszica w G. przez Starostę Powiatu P. danych osobowych skarżącego, zaś w zakresie przetwarzania przez Dyrektora Zespołu Szkól informacji o jego karalności odmówił uwzględnienia wniosku.

W uzasadnieniu podał, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych jest organem do spraw ochrony danych osobowych, do którego podstawowych zadań należy, m.in. kontrola zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych oraz wydawanie decyzji administracyjnych i rozpatrywanie skarg w sprawach wykonania przepisów o ochronie danych osobowych /art. 12 pkt 1 i 2 ustawy/. Generalny Inspektor nie może zatem rozstrzygnąć kwestii należących do kompetencji innych organów, przyznanych im na podstawie odrębnych przepisów prawa, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 marca 2001 r. II SA 401/00, stwierdzając m.in., iż Generalny Inspektor nie jest organem kontrolującym, ani nadzorującym prawidłowość stosowania prawa materialnego i procesowego w sprawach należących do właściwości innych organów, służb czy sądów, których orzeczenia podlegają ocenom w toku instancji czy w inny sposób określony odpowiednimi procedurami. Powołując się zaś na przepisy art. 199 par. 1 pkt 3 oraz art. 202 Kodeksu postępowania cywilnego GIODO podniósł, że do badania zdolności sądowej i procesowej stron postępowania cywilnego właściwy jest jedynie sąd, przed którym toczy się postępowanie.