Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2005 r., sygn. I SA/Łd 148/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA P. Janicki, Sędziowie NSA J. Brolik, P. Kiss (spr.), Protokolant T. Naraziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I S.A./Łd 148/05

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 18 lutego 2004r. L. K. wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. o umorzenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie 2.083 zł, wynikającej z decyzji wymiarowej z dn.[...]. Strona podała, że przedmiotowe zobowiązanie dotyczyło zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu dokonanej w 1999r. wraz z żoną sprzedaży własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego we W. i przeprowadzeniu się do obecnego miejsca zamieszkania w celu sprawowania opieki nad j chorymi rodzicami żony. We wniosku podniesiono, że uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego we W. pieniądze w kwocie ogólnej 50.000 zł zostały przeznaczone w części / kwota 10.400 zł/ na wykupienie prawa własności lokalu, a pozostała kwota została przeznaczona na budowę budynku mieszkalnego w nowym miejscu zamieszkania. Stwierdzono, że budowa była prowadzona w znacznej części we własnym zakresie, początkowo na nieruchomości stanowiącej własność rodziny żony i szereg materiałów budowlanych zostało odkupionych od osób, które zrezygnowały z budowy, w związku z czym nie mogły zostać przedstawione wszystkie rachunki dokumentujące budowę. Na dokończenie budowy małżonkowie K. musieli zaciągnąć pożyczkę bankową w kwocie 5.000 zł, od której w uzgodnieniu z bankiem spłacają jedynie odsetki bankowe. Podniesiono, że prośba o umorzenie zaległości podatkowej jest uzasadniona ciężką sytuacją materialną, w jakiej znajduje się wnioskodawca wraz z żoną, albowiem jedynym źródłem utrzymania małżonków jest jego renta chorobowa w wysokości 432 zł miesięcznie, a jego żona mimo starań nie może znaleźć żadnej pracy zarobkowej.