Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. I SA/Bd 86/05

1. W momencie podjęcia uchwał o przeznaczeniu zysku na kapitał zapasowy zysk stanowił już mienie wspólników, zatem przekazanie go miało charakter świadczenia nieodpłatnego w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./.

2. Przychód z nieodpłatnego świadczenia pozostaje wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym nastąpiło udostępnienie spółce zysku przez wspólników.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej "M." Sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 9 grudnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Decyzją z dnia 11 października 2004 r. (...) Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej "M." Spółka z o.o. w R. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. w kwocie 105.452 zł, tj. w wyższej niż wykazana przez Jednostkę w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu. W uzasadnieniu organ wskazał, iż w wyniku kontroli stwierdzono występowanie nieprawidłowości w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. polegające na:

1/ zaniżeniu przychodów o kwotę 11.473,36 zł stanowiącą wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń z tytułu pozostawienia w Spółce niepodzielonego między wspólników czystego zysku za lata 1993, 1995, 1998 i 1999,

2/ zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o kwotę w łącznej wysokości 20.343,12 zł

z powodu:

- nie przekazania na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych części dokonanego odpisu,

- ujęcia wydatku z tytułu delegacji Prezesa Spółki do K.-P. Związku Piłki Nożnej w B. w dniu 9 maja 2002 r. jako nie mającego związku z przychodem,

- ujęcia wydatku na opracowanie koncepcji budowy magistrali ciepłowniczej, który winien zwiększyć wartość początkową środka trwałego,