Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 marca 2005 r., sygn. I SA/Lu 551/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Ryniec (spr.),, NSA Anna Kwiatek, Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2005 r. sprawy ze skargi [...] SA na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania [...]Spółka Akcyjna od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] lutego 2004 r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 236.974,00 zł, uchylił decyzję organu I instancji i określił podatek dochodowy od osób prawnych za 2000 r. w wysokości 212.374,00 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, wykazując nieprawidłowości w zakresie zaniżenia przychodu oraz zawyżenia kosztów uzyskania, określił zobowiązanie podatkowe za rok 2000 na kwotę 236.974,00 zł, to jest w kwocie wyższej o 102.465,00 zł od wykazanej przez Spółkę. Zaniżenie podatku spowodowane było: zaniżeniem przychodów podlegających opodatkowaniu o kwotę 82.000,00 zł stanowiącą 2/5 wartości umorzonego zobowiązania wobec Skarbu Państwa oraz zawyżeniem kosztów uzyskania przychodów o wydatki: naliczone dyskonto od zawartej umowy sprzedaży bonów dłużnych w kwocie 67.298,22 zł, odsetki za zwłokę ujęte podwójnie w ewidencji księgowej w kwocie 5.713,20 zł, odsetki od zobowiązań niezapłaconych w 2000 r. w kwocie 39.204,70 zł, wynagrodzenia z tytułu umów o dzieło wypłacone w 2001 r. w kwocie 31.645,00 zł, odroczone opłaty dodatkowe, które dwukrotnie obciążyły koszty uzyskania przychodów - 115.645,00 zł oraz przekroczenie limitu wydatków na reprezentacje i reklamę na kwotę 3,72 zł.

Nie zgadzając się z wydaną decyzją strona odwołała się, odnosząc się kolejno do wskazanych decyzją nieprawidłowości. W jej ocenie decyzja pomija wnioski dowodowe i abstrahuje od ustaleń protokołu kontroli, a działania organu podatkowego naruszają zasady postępowania zawarte w przepisach Ordynacji podatkowej.