Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 lutego 2005 r., sygn. II SA/Po 229/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska /spr./ Sędzia WSA Barbara Drzazga Asesor sąd. Edyta Podrazik Protokolant masz. Maria Kasztelan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2005r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w P. H.G. sprawy ze skargi M.K. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. oddala skargę; II. zasądza od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P.) na rzecz adwokata J.G. (Kancelaria Adwokacka w P.) kwotę [...]zł ([...] złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. /-/E. Podrazik /-/A. Łaskarzewska /-/B. Drzazga

Uzasadnienie

Dnia 19 lutego 2004r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. wpłynęła skarga M.K. na uchwałę Rady Gminy K. nr [...] z dnia [...] marca 1998r., ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa P. nr [...] z 1998r., poz. [...]. Zażądano stwierdzenia nieważności uchwały.

W uzasadnieniu skargi wywiedziono, że jest niezgodna z ustawą o drogach publicznych. Ustawa o drogach publicznych w art. 43 ust. 1 określa minimalne odległości w jakiej mogą być usytuowane obiekty budowlane. W ustawie mowa jest o krawędzi jezdni bez względu na to, czy jest to krawędź jezdni autostrady, drogi ekspresowej, drogi ogólnodostępnej, czy gminnej. Natomiast w uchwale Rady Gminy w § 48 ust. 3 w przypadku autostrady punktem odniesienia jest zewnętrzna krawędź jezdni, a w przypadku drogi krajowej linia rozgraniczająca.