Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Opolu z dnia 25 lutego 2005 r., sygn. I SA/Op 155/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Zborzyński (spr.) Asesor sądowy Marzena Łozowska Protokolant ref. stażysta Iwona Drzewiecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2005r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ulg płatniczych oddala skargę

Uzasadnienie

Po przeprowadzeniu kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług przez podatnika J. C. (skarżącego) oraz po przeprowadzeniu postępowania podatkowego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu decyzjami Nr [...] i [...] z dnia 18 sierpnia 2003 r. oraz Nr [...] z dnia 10 września 2003 r. określił wysokość zobowiązania podatkowego skarżącego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 1998 r. oraz od stycznia do grudnia 1999 r. Na dzień 9 października 2003 r. zaległość podatkową wyliczono na kwotę 10.870 zł, a odsetki - na kwotę 16.843,10 zł. Kontrolę podatkową poprzedziło wezwanie podatnika do złożenia zaległych deklaracji VAT-7 za lata 1998-1999, doręczone skarżącemu dnia 17 sierpnia 1999 r., które nie doprowadziło jednak do złożenia wymaganych prawem deklaracji.

Dnia 9 października 2003 r. skarżący złożył wniosek o rozłożenie na 36 rat zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług. Wniosek uzasadnił tym, że zaległość nie powstała z jego winy, ponieważ deklaracje podatkowe powinno składać biuro rachunkowe, któremu zlecił prowadzenie rachunkowości, że organ podatkowy powinien wezwać go do złożenia deklaracji i że sytuacja materialna jego rodziny jest trudna, gdyż sam zarabia 630 zł netto miesięcznie oraz w rozliczeniu delegacji otrzymuje 3.016 zł miesięcznie, jego żona jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, jedna z córek uczy się, a zarobione przez siebie pieniądze w kwocie 672 zł za dwa miesiące przeznaczyła na zakup podręczników szkolnych, natomiast druga córka otrzymuje stypendium stażowe w wysokości zasiłku; według wyliczeń skarżącego średnie dochody rodziny netto wynoszą 3.666 zł, co daje 916 zł na członka rodziny. Ponadto skarżący ponosi wydatki na ubezpieczenie samochodu - 690 zł, czesne za naukę córki A. - 1.400 zł za semestr oraz wpisowe za studium dla córki K. - 140 zł

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00