Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 lutego 2005 r., sygn. I SA/Ol 460/04

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Asesor WSA Renata Kantecka Protokolant Anna Fic po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2005r. sprawy ze skargi A Spółka Akcyjna na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" r., Nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2002 oraz okres od stycznia do sierpnia 2003r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 listopada 2004 roku nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. , po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Wójta Gminy P. z dnia 09 września 2004 roku nr "[...]" w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości od rozłączników sterowanych drogą radiową za 2002 rok oraz od stycznia 2003 roku do sierpnia 2003 roku w kwocie 2.933,30 zł , utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji .

W uzasadnieniu wydanej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze podniosło , iż zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Z treści przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 19991 roku o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. z 2002r. Nr 9 , poz. 84 , dalej cyt. jako u.p.o.lok. ) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej . Podstawą ich opodatkowania jest wartość budowli ustalona zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.lok. .

Organ II instancji wskazał , iż skarżący domagając się stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2002 oraz od stycznia do sierpnia 2003 r., kwestionuje zasadność uiszczania tego podatku od rozłączników sterowanych drogą radiową . Usiłuje przy tym wykazać, iż przedmiotowe urządzenia nie spełniają kryteriów umożliwiających ich zakwalifikowanie do budowli związanych z przesyłem energii elektrycznej, ani jako części linii elektroenergetycznych przesyłowych i rozdzielczych . Podnosi również , że urządzenia te będąc urządzeniami mobilnymi mogą być montowane do konstrukcji wsporczych w dowolnym miejscu linii zasilającej w zależności od potrzeb obsługowo - eksploatacyjnych, przy czym stwierdza , iż urządzenia te nie będąc niezbędnymi do funkcjonowania linii są wykorzystywane przy prowadzeniu ruchu sieci .