Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 lutego 2005 r., sygn. I SA/Łd 1063/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Z. Kmieciak, Sędziowie NSA T. Porczyńska (spr.), J. Brolik, Protokolant A. Łuczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2005 roku sprawy ze skargi A Centrum Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz strony skarżącej kwotę 2.800 zł (dwa tysiące osiemset zł)tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

W dniu 8 września 2003 roku A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (następnie zmienił nazwę na B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.) zwróciła się do Wójta Gminy N. z żądaniem stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za kwotach po 2.507,17 złotych za wrzesieni, październik, listopad i grudzień 2003 roku. Wnioskujący wskazał, iż część składników majątku Spółki została błędnie zaklasyfikowana do II grupy rodzajowej klasyfikacji środków trwałych jako budowle, których wartość z mocy art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity - Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84) stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W toku postępowania podatkowego organ wezwał stronę do sprecyzowania uzasadnienia wniosku, a w szczególności powodu błędnej klasyfikacji środków trwałych oraz wyszczególnienia wszystkich budowli i urządzeń znajdujących się na terenie Gminy N. i ich dotychczasowego zakwalifikowania jako budowli, a także do zaklasyfikowania pozwalającego na zmniejszenie deklarowanego podatku. Spółka złożyła dodatkową informację zawierająca analizę poszczególnych części składowych budowli będących jej własnością. Z informacji tej wynikało, że niektóre części budowli powinny być opodatkowane, natomiast inne nie, ponieważ nie są budowlami. Do zakwestionowanych składników majątku należały między innymi: instalacje abonenckie, przewód światłowodowy umieszczony w kanalizacji teletechnicznej, przewody składające się na sieci magistralne i rozdzielcze umieszczone w kanalizacji teletechnicznej.