Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2005 r., sygn. III SA/Wa 1335/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Dudra, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (spr.), Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi D. S.A. w W. ZPChr. Filia w B. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...]maja 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie o podatek dochodowy od osób prawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Finansów z dnia [...]marca 2004r. Nr [...] 2. stwierdza, że decyzje wymienione w pkt 1 nie podlegają wykonaniu w całości, 3. zasądza od Ministra Finansów kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2002r. "D" S.A. wystąpiła do Urzędu Skarbowego W.- [...] o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od stycznia 2000 r. do czerwca 2002 r. Z uzasadnienia wniosku wynikało, że nadpłata powstała na skutek uiszczania podatku po wejściu w życie przepisów znoszących zwolnienie podatkowe, z którego korzystała Spółka, a które zostały następnie uznane w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. (sygn. akt K 45/01) za niezgodne z Konstytucją.

Decyzją z dnia [...] września 2002r. Urząd Skarbowy W.- [...] odmówił Spółce stwierdzenia nadpłaty. Po wniesieniu przez Spółkę odwołania, decyzję tą utrzymała w mocy Izba Skarbowa w W. rozstrzygnięciem z [...] grudnia 2002r. Organy podatkowe wskazały, iż Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności zaskarżonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie przewidują regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy w zaufaniu do dotychczasowych przepisów rozpoczęli realizacje długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach. Skutkiem tego orzeczenia nie była utrata mocy obowiązującej zakwestionowanych przepisów, ale potwierdzenie obowiązku ustanowienia regulacji prawnych niezbędnych dla realizacji norm konstytucyjnych w zakresie praw nabytych. Wskazały stanowisko Ministra Finansów wyrażone w piśmie z dnia [...] września 2002 r. nr [...] zgodnie, z którym wnioski podatników o ewentualną rekompensatę utraconych korzyści w związku z zakwestionowanymi przepisami, będą mogły być rozpatrywane w odrębnych, indywidualnych postępowaniach dopiero po uchwaleniu stosownej ustawy. Do czasu uzupełnienia aktu normatywnego o odpowiednie zapisy, niezbędne z punktu widzenia jego zgodności z Konstytucją, brak było podstaw do stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych.