Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Wa 186/04

Skarb Państwa, reprezentowany przez właściwego starostę, jako właściciel pozostających w jego zasobach nieruchomości, jest na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./ /w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r./ podatnikiem podatku od nieruchomości, o ile obowiązek ten nie obciąża innych podmiotów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi Starostwa Powiatowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 16 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2001 r. - oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 grudnia 2003 r. (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy (...) z dnia 22 października 2003 r. określającą Skarbowi Państwa, reprezentowanemu przez Starostę (...), wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości położonej w miejscowości S. za 2001 r. w kwocie (...) zł.

Jak ustalił organ decyzją z dnia 5 grudnia 2000 r. Starosta (...) przejął z dniem 29 grudnia 2000 r. do zasobów nieruchomości Skarbu Państwa zabudowaną nieruchomość stanowiącą zapasowe lotnisko wojskowe o łącznej powierzchni 308,93 ha. Wójt Gminy decyzją z dnia 16 stycznia 2002 r., utrzymaną następnie decyzją SKO z dnia 20 marca 2002 r., określił wysokość zobowiązania w podatku od tej nieruchomości.

Po rozpoznaniu skargi Starosty, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 28 stycznia 2003 r. uchylił decyzję organu drugiej instancji. Sąd ten stwierdził, że Starosta (...) nie był właścicielem przedmiotowych gruntów. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ był, jak każdy inny starosta, organem reprezentującym Skarb Państwa /właściciela/ w sprawach gospodarowania nieruchomościami. Nie mógł mieć do niego, zatem zastosowania wskazany w decyzji art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Podatnikami podatku od nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, są wyłącznie osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 tej ustawy. Reprezentowanie właściciela - Skarbu Państwa i gospodarowanie zasobem jego nieruchomości nie czyni, bowiem starosty jej posiadaczem w rozumieniu tych przepisów. Stosownie do treści art. 217 Konstytucji RP obowiązek podatkowy musi być określony przez ustawę wprost. Powoływany przez organy art. 23 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi jedynie, że starostowie gospodarując zasobem nieruchomości Skarbu Państwa, wykonują w tym zakresie czynności z zakresu administracji rządowej. Obowiązek podatkowy nie należy natomiast do takich czynności. Z tego względu dla skutecznego opodatkowania spornych gruntów niezbędne było ustalenie podmiotu zobowiązanego do poniesienia ciężaru podatkowego /podatnika/, czego organy podatkowe nie zrobiły.