Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Po 2529/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwia Zapalska Sędziowie NSA Gabriela Gorzan Włodzimierz Zygmont /spr./ Protokolant: sekr.sąd. Magdalena Rossa po rozpoznaniu w dniu 07 grudnia 2004 r. ze skargi L. i H.G. na decyzję Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. oddala skargę. /-/ W.Zygmont /-/ S.Zapalska /-/ G.Gorzan

Uzasadnienie

Izba Skarbowa Ośrodek Zamiejscowy decyzją z dnia [...]r. nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i § 3 O.p., utrzymała w mocy decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej J.O. w Urzędzie Kontroli Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia [...]r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 1 i § 4, art. 207 § 1 O.p., art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 2, art. 22 ust. 7, art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26.07. 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) w sprawie określenia H. i L.G. zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. w wysokości [...]zł, zaległości podatkowej z powyższego tytułu w kwocie [...]zł oraz odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji w kwocie [...]zł.

Izba Skarbowa w uzasadnieniu decyzji podkreśliła, że podatnik nabył w 1994r. nieruchomość położoną w N. od likwidowanej firmy "A" w wyniku publicznej oferty sprzedaży, po cenie rynkowej. Dlatego już we wrześniu 1994r. dopuścił się naruszenia § 4 ust. 1 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 27.03.1992r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz.U. Nr 104, poz. 508). Nie uznał bowiem za wartość początkową środka trwałego ceny nabycia, a przyjął wartość wynikającą z ewidencji tejże spółdzielni. Następnie podatnik we wrześniu 1995r. bezpodstawnie przyjął jako wartość początkową owej nieruchomości dla celów odpisów amortyzacyjnych, wycenę dokonana przez rzeczoznawcę, powołując się na § 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20.01.1995r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz.U. Nr 7, poz. 34). Jednakże przez wartość rynkową o jakiej mowa w powyższym przepisie, należy jednak rozumieć ceny rynkowe stosowane w obrocie tymi składnikami w miesiącu wrześniu 1994r. Na terenie N. nie zawierano we wrześniu 1994r. podobnych transakcji w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku. Wobec tego świadkowie nie mogli stwierdzić, iż cena sprzedaży odbiegała od wartości rynkowej. Cena nabycia majątku była więc równa cenie rynkowej, a tylko w przypadku, gdyby po zastosowaniu wskaźnika przeliczeniowego, wartość początkowa środka trwałego różniła się więcej niż 10 % od rynkowej wartości środka z września 1994r., przeliczenie mogłoby nastąpić z zastosowaniem tej wartości rynkowej. Uzasadnia to przyjęcie , że tym samym podatnik naruszył przepis § 9 ust. 1, 3, 4 i 5 powyższego rozporządzenia w sprawie amortyzacji środków trwałych.