Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Łd 561/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA T. Porczyńska, Sędziowie NSA A. Wrzesińska-Nowacka (spr.), B. Klimowicz, Protokolant : K. Brykalska-Stępień, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2004 roku sprawy ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za grudzień 2002 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz S. B. kwotę 2913 (dwa tysiące dziewięćset trzynaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił S. B., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A w T. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za grudzień 2002 r. do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 26 573 zł. W badanym miesiącu podatnik zaewidencjonował w ewidencji zakupów 14 faktur zakupu wystawionych przez B D. O. z L. Właściciel tej firmy w toku czynności sprawdzających przedstawił kopie 12 faktur, wskazując jako odbiorcę złomu C w S. Nie przedstawił on natomiast kopii faktur o nr 13 i 14, faktur tych nie zaewidencjonował też w ewidencji sprzedaży i nie uwzględnił w deklaracji. Zapłata za faktury następowała zawsze w formie gotówkowej. W miejscu wskazanym jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez D. O. nie było warunków do magazynowania złomu. Jest to budynek wielorodzinny, w którym wystawca faktur przebywał sporadycznie. Nie posiadał on też własnego środka transportu. Jego wyjaśnienia, iż złom skupywał w okolicznych wsiach i zawoził do punktu skupu organ I instancji uznał za niewiarygodne, bowiem złom miał być przewożony użyczonym przez członka rodziny żukiem, tymczasem w fakturach wskazywano jako środek transportu samochody osobowe, nie nadające się zresztą do przewożenia tak dużych ilości złomu ( trabant, fiat 126 p czy Volkswagen Golf). Właściciel C nie posiadał też rachunku bankowego, wszystkie transakcje przeprowadzał gotówkowo. Te okoliczności w ocenie organu I instancji dały podstawę do uznania, iż faktycznie nie doszło do wykonania transakcji opisanych w fakturach wystawionych przez D dla E. Obniżając zatem podatek należny o podatek naliczony w fakturach wystawionych przez D. O. podatnik postąpił niezgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz § 48 ust. 4 pkt. 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 27,poz. 268 z póżn.zm.). Organ uznał przy tym za niezasadny wniosek strony o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka -jej pracownika na okoliczność dostaw złomu do punktu skupu w S., uznając iż dana okoliczność została udowodniona za pomocą innych dowodów.