Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. III SA/Lu 617/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita, Sędzia NSA Maria Wieczorek (spr.), Protokolant Asystent sędziego Joanna Hołda, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2004 r. sprawy ze skargi M. W. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy dotyczącej decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2003 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby celnej M. K., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] września 2003 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że decyzją z dnia [...] września 2003 r. skarżący M. K. został zwolniony ze służby celnej w Izbie Celnej: Urząd Celny na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 8a ustawy o Służbie Celnej w związku z tym, iż w dniu [...] września 2002 r. Prokuratura Rejonowa skierowała przeciwko M. K. do Sądu Rejonowego akt oskarżenia w sprawie [...] o przestępstwo z art. 233 § 1 Kodeksu karnego, tj. o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

W dniu [...] października 2003 r. M. K. złożył wniosek do Dyrektora Izby Celnej o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym zarzucił, że przepis art. 25 ust. 1 pkt 8a wszedł w życie z dniem 10 sierpnia 2003 r., natomiast akt oskarżenia w przedmiotowej sprawie został skierowany do sądu w dniu 30 września 2002 r., a więc przed wejściem w życie powyższego przepisu. Wnioskodawca podniósł, że zastosowanie tego przepisu może mieć wyłącznie miejsce wyłącznie do aktów oskarżenia wniesionych po wejściu w życie nowelizacji.