Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 padziernika 2004 r., sygn. IV SA/Wr 515/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Jolanta Sikorska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 października 2004 r. przy udziale --- sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. nr [...]wydaną na podstawie art. 25 ust. 4 w związku z art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24.01.1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002r., Nr 42, poz. 371 ze zm.) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawił Z. K. uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZW ZBoWiD we W. decyzją z dnia [...]r. z tytułu udziału w walkach o utrwalenie władzy ludowej od 21.02.1946r. do 31.12.1947r.

W uzasadnieniu podał, że Z. K. otrzymał uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu "udziału w walkach zbrojnych o utrwalenie władzy ludowej" przyznane przez ZW ZBoWiD we W. na podstawie zaświadczenia Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w R. z dnia [...]r. stwierdzającego, ze jako członek Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej brał udział w walkach z bandami i reakcyjnym podziemiem.

Z dalszych ustaleń wynika, że Kierownik Urzędu do Spraw kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...]r. na podstawie art.25 ust. 2 pkt 2 powołanej wyżej ustawy o kombatantach pozbawił Z. K. uprawnień kombatanckich jako osobę, która posiadała uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu walki zbrojnej o utrwalanie władzy ludowej w ramach działalności w ORMO. Powyższe rozstrzygnięcie Kierownik Urzędu utrzymał w mocy decyzją z dnia [...]r.

Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 6.03.2002 r. uchylił obie w/w decyzje, wskazując w uzasadnieniu wyroku, że w pismach dołączonych do akt administracyjnych Z. K. wspominał o walkach z UPA prowadzonych wspólnie z oddziałami MO. Natomiast we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Z. K. podnosił, że wraz z Wojskiem (i innymi formacjami) brał udział w uderzeniu na bandy ukraińskie. Sąd ponadto stwierdził, iż przyjęło się w orzecznictwie, że uczestniczyć w walkach w jednostkach Wojska Polskiego (w rozumieniu art. l ust. 2 pkt 6 ustawy) mogą także osoby nie pełniące służby wojskowej), lecz poddane pod rozkazy wojskowe (np. wyrok NSA z dnia 22.08 2000 r., sygn. V SA 1756/99, LEX 49298). Sąd wskazał dalej, że w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29.08. 2001r., sygn. III RN 132/00 przyjęto, iż prawna kwalifikacja danej służby jako niezmilitaryzowanej nie przesądza o prawnym charakterze formacji, w jakiej skarżący działał, ani też o prawnym charakterze jego udziału w walkach z oddziałami UPA. Znaczenie prawne ma tu fakt podlegania nie rozkazom swojego przełożonego, lecz rozkazom dowódcy wojskowego, ponieważ zagadnienia te nie były przedmiotem postępowania administracyjnego. Sąd wskazał wówczas, iż konieczne w tej sytuacji jest podjęcie niezbędnych kroków mających na celu wyjaśnienie okoliczności podniesionych przez skarżącego.