Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 wrzenia 2004 r., sygn. III SA/Lu 318/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (spr.), Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant referent stażysta Przemysław Gumieniak, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2004 sprawy ze skargi P. H.-U. "J." Sp. z o.o. w G. na decyzję Dyrektor Izby Celnej z dnia [...] marca 2004 Nr [...] w przedmiocie opłaty manipulacyjnej dodatkowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją, wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn.zm.), art. 39, 262 oraz art. 276 § 2 oraz art. 277 ustawy z dnia 9 stycznia 1997r. Kodeks celny (Dz.U. 2002r. Nr 75, poz. 802 z późn.zm.), Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego Nr [...] z dnia [...].

W uzasadnieniu swojej decyzji Dyrektor Izby Celnej podał, iż w dniu [...].06.2003r. w Urzędzie Celnym Oddział Celny, objęty został procedurą tranzytu według dokumentu SAD Nr [...] towar różny tj. elektryczne artykuły gospodarstwa domowego, obuwie, przewody elektryczne i masy uszczelniające.

Dnia [...].06.2003r. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "[...]" Sp. z o.o. w G. przedstawiło w Oddziale Celnym WOC, towar objęty procedurą tranzytu wg dokumentu SAD, załadowany na środek przewozowy Nr rej. [...].

W wyniku przeprowadzonej w dniu [...].06.2003r. rewizji celnej towaru, stwierdzono rozbieżności pomiędzy towarem przedstawionym organowi celnemu, a ujawnionym w wyniku rewizji celnej. Rozbieżności te dotyczyły zarówno braku towaru jak i jego nadwyżki. W związku z ujawnioną w wyniku rewizji celnej nadwyżką towaru w postaci 106 sztuk młynków do kawy oraz 95 sztuk depilatorów, Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie w sprawie, a następnie decyzją Nr [...] wyznaczył opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości wartości różnicy pomiędzy towarem przedstawionym a ujawnionym w wyniku rewizji celnej. Strona odwołała się od tej decyzji zarzucając niewłaściwe zastosowanie art. 39 kodeksu celnego oraz nieuwzględnienie przepisów art. 68 § 1 kodeksu celnego. Nadto podnosiła, iż za osobę zobowiązaną w tej sprawie należy uznać osobę, która dokonała wprowadzenia towaru na przejściu granicznym w B. a nie osobę, na którą wystawiony jest SAD tj. odbiorcę towaru.