Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. III SA 520/03

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Błesiński Sędzia del. NSA - Włodzimierz Kędzierski (spr.) Asesor WSA - Wojciech Czajkowski Protokolant - Paweł Guziur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2004r. sprawy ze skargi A na decyzję Izby Skarbowej z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie oprocentowania nadpłaty w podatku od towarów i usług oraz odsetek od odsetek oddala skargę.

Uzasadnienie

Izba Skarbowa w O. decyzją z 20.02.2003r., "[...]", utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w E. z 12.11.2002r., znak "[...]", odmawiającą A oprocentowania z tytułu wystąpienia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiąc lipiec 1999r. oraz od września 1999r.do września 2001r. i naliczenia odsetek od odsetek; wydaną na podstawie przepisów art.72 § 1 pkt 1, art.76 § 1 pkt 4, art.77 § 2 pkt 2 lit.c, art.79 § 2b i art.207 ustawy z 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.926 ze zm.).

Izba Skarbowa ustaliła i wywiodła:

Wnioskiem z dnia 8.10.2001r. Strona zażądała na podstawie art.73 § 1 w związku z art.72 § 1 pkt 1 i art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług w kwocie 1.116.045 zł, która to kwota została przez Spółkę A wpłacona na konto Urzędu Skarbowego w okresie od lipca 1999r. do sierpnia 2001r. na podstawie miesięcznych deklaracji VAT-7. Żądanie Strony wynikało z potwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12.09,2001r. sygn. akt "[...]" stanowiska tut. Izby Skarbowej zajętego w decyzji z dnia 5.06.2000r., znak: "[...]", że Spółka A nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art.5 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz.50 ze zm.) w związku z art.4 pkt 5 tej ustawy. Na podstawie w/w przepisów ustalono, że podatnikiem podatku od świadczonej przez A usługi leasingu jest B sp. z o.o. w E., jako importer usługi. Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej wskazanym wyroku potwierdził też, że na spółce A ciążył obowiązek zapłaty podatku na podstawie art.33 ust.1 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. Urząd Skarbowy w E. odmówił stwierdzenia nadpłaty decyzją z dnia 8 listopada 2001r., znak: "[...]", którą to decyzję Izba Skarbowa utrzymała w mocy, decyzją z dnia 04.02.2002r.