Wyrok WSA w Opolu z dnia 23 lipca 2004 r., sygn. I SA/Wr 4357/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Asesor sąd. Marta Wojciechowska Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2004 r. sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wyszkolenia uczennic oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Izby Skarbowej w O. z [...] o nr [...] - utrzymująca w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w N. z dnia [...] Nr [...] odmawiającą K. Z. przyznania ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wyszkolenia uczennic.

Rozstrzygnięcia te zapadły na tle następujących ustaleń faktycznych:

M. Z., M. Z., G. Z. i K. Z. prowadzili działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej pod nazwą A S.C. w N., następnie w ramach spółki jawnej pod nazwą B Spółka Jawna z siedzibą w N., w której każdy posiadał 25 % udziałów w dochodach spółki. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka zatrudniała na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego w zawodzie sprzedawca od 1 września 1999 r. uczennice: E. D., M. L., M. M., A. P. i A. P. Szkolenie A. P., A. P. i A. M. trwało do 30 czerwca 2002 r., a M. L. i E. D. do 20 listopada 2001 r. Po tej dacie spółka szkoliła do 30 czerwca 2002 r. w miejsce dwóch ostatnich innych uczniów. Naukę zawodu wszystkie wymienione uczennice zakończyły składając egzamin z nauki zawodu z wynikiem pozytywnym.

Z wnioskiem o przyznanie "ulgi uczniowskiej" K. Z. zwrócił się w dniu 11 lipca 2002 r., zachowując termin z art. 27 c ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego w Urzędzie Skarbowym w N. odmówiono podatnikowi przyznania ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wyszkolenia uczennic z uwagi na brak wymaganych kwalifikacji do szkolenia uczniów. Kwestią sporną były kwalifikacje do prowadzenia nauki zawodu sprzedawcy. Wśród dowodów zgromadzonych w aktach podatkowych znajduje się świadectwo dojrzałości Technikum Ekonomicznego z dnia 11 czerwca 1968 r. przyznające wspólnikowi M. Z. tytuł technika ekonomisty o specjalności ogólnoekonomicznej i dyplom ukończenia Wyższej Szkoły Pedagogicznej i uzyskanie w dniu 26 lipca 1982 r. tytułu magistra pedagogiki pracy. Przedłożono ponadto dyplom przyznający wspólnikowi M. Z. w dniu 11 września 2000 r. tytuł mistrza w zawodzie sprzedawca oraz zaświadczenie o ukończeniu kursu pedagogicznego z dnia 29 listopada 1999 r. Zdaniem organu wskazane wyżej dokumenty świadczą o tym, iż w okresie szkolenia uczennic w spółce B nie było osoby posiadającej jednocześnie odpowiednie kwalifikacje zawodowe i pedagogiczne do szkolenia uczniów w zawodzie sprzedawcy. Posiadanie przez M. Z. średniego wykształcenia a mianowicie - technik ekonomista o specjalności ogólnoekonomicznej, nie jest zgodne z kierunkiem zawodu, w którym szkolono uczennice.