Wyrok WSA w Opolu z dnia 27 lipca 2004 r., sygn. II SA/Wr 2165/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr). asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant : sekretarz sądowy Jolanta Hadała po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi P. Ś. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...] 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. Ś., wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a przekazanej do rozpoznania do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, jest decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia [...], nr [...], podjęta na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294 ze zm.), którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...], nr [...], odmawiającą stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej narządu słuchu.

W uzasadnieniu podniesiono, że P.Ś. w okresie od czerwca 1972 r. do marca 1998 r. był początkowo tokarzem, a od marca 1999 r. ślusarzem brygadzistą w A w W. W okresie tym był narażony na oddziaływanie ponadnormatywnego hałasu o poziomie 71 - 94 dB. Poddany został badaniu w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w O. z siedzibą w K., gdzie nie rozpoznano u niego choroby zawodowej. Na skutek wniosku strony skierowano go na powtórne badania w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., gdzie stwierdzono niedosłuch obustronny o średnim ubytku słuchu 21 dB w uchu prawym i 25 dB w uchu lewym. Jednocześnie wskazano, że stopień obniżenia czułości słuchu nie powoduje z lekarskiego punktu widzenia upośledzenia funkcji narządu słuchu w stopniu uzasadniającym rozpoznanie choroby zawodowej narządu słuchu. Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. kierując się tym orzeczeniem odmówił stwierdzenia choroby zawodowej. Z treści odwołania wynikało, iż skarżący upatruje pogorszenia słuchu w następstwach wykonywanej wcześniej pracy w warunkach szkodliwych. Organ odwoławczy zwrócił się o ponowną opinię do Instytutu Medycyny Pracy w S., który orzeczeniem z dnia 12 lipca 2002 r. potwierdził swoje poprzednie stanowisko, co braku medycznych podstaw rozpoznania choroby zawodowej. Organ podkreślił, że u skarżącego wykonano przy tej okazji poszerzone badanie stanu narządu słuchu metodą impedancji i badania potencjałów z pnia mózgu - ABR, które potwierdziło dotychczasowe ustalenia co do głębokości niedosłuchu. Uraz akustyczny ma miejsce wówczas, gdy wielkość niedosłuchu wynosi co najmniej 30 decybeli, natomiast niższy ubytek słuchu nie pociąga za sobą skutków społecznych i zdrowotnych. Brak pozytywnego stanowiska upoważnionych jednostek służby zdrowia spowodował niemożność uwzględnienia odwołania skarżącego.