Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 maja 2004 r., sygn. SA/Bd 3478/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędziowie Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska, Asesor WSA Grzegorz Saniewski (spr.), Protokolant Anna Krenz, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi "C." Sp. z o. o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie klasyfikacji celnej towaru oddala skargę

Uzasadnienie

SA/Bd 3478/03

UZASADNIENIE

Powołując się na przepisy art. 207 Ordynacji podatkowej oraz art. 13 § 5, art. 65 § 4 pkt 2 lit. c), art. 83 § 1 i art. 262 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy Celnej Naczelnik Urzędu Celnego w T. decyzją nr [...] z dnia [...] uznał dokonane w dniu 26 czerwca 2000 r. przez spółkę C. Sp. z o.o. zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej oznaczenia towaru kodem 3921 13 10 0 i wskazał prawidłowy kod towaru - 9494 90 90 0. W uzasadnieniu Naczelnik powołując się na brzmienie reguły 1 Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS), a także na brzmienie pozycji 9404 taryfy celnej i wyjaśnienia do taryfy celnej tom IV str. 2184 stwierdził, iż w aktach sprawy znajdują się dowody na to, że przedmiotem przywozu były poduszki siedzeniowe z pianki poliuretanowej. Takie określenie towaru ("poduszki") znalazło się w deklaracji producenta z 20 marca 2002 r. oraz w załączonych do zgłoszenia celnego deklaracji producenta z 7 czerwca 1999 r. i fakturze sprzedawcy nr [...] z dnia 23 czerwca 2000 r. Kod PCN 9404 90 90 0 został również wskazany przed duńskiego eksportera w karcie 4 duńskiego dokumentu eksportowego T-2. W aktach sprawy nie ma natomiast dowodów, iż sprowadzono płyty i arkusze z tworzyw sztucznych do produkcji poduch (kod PCN 3921 13 10 0).

W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka zarzuciła naruszenie przepisu art. 13 § 5 Kodeksu celnego poprzez dokonanie klasyfikacji sprowadzonego towaru w oparciu o jego nazwę, a nie cechy fizyczne oraz naruszenie przepisów art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez nie uwzględnienie tych przedstawionych dokumentów, w których były stosowane inne określenia towaru niż "poduszki" i w konsekwencji, wobec pojawiających się trudności w określeniu towaru - braku przeprowadzenia oględzin lub dowodu z opinii biegłego. Ponadto Spółka stwierdziła, że wobec faktu, iż od wielu lat dokonuje przywozu identycznych towarów jak objęte zgłoszeniem uznanym za nieprawidłowe, na podstawie takich samych dokumentów i dotychczas nie spotkała się z zastrzeżeniami co do klasyfikacji taryfowej, a obecnie te same organy celne po kilku latach od zwolnienia towaru równie masowo uznają zgłoszenie celne za nieprawidłowe, można uznać ich postępowanie za prowadzone w sposób naruszający zasadę zaufania (art. 121 Ordynacji podatkowej w związku z art. 262 Kodeksu celnego).