Wyrok WSA w Opolu z dnia 5 kwietnia 2004 r., sygn. II SA/Wr 140/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia WSA Daria Sachanbińska Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2004 r. na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi G. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z dnia [...], nr [...], w części zobowiązującej Zarząd Miasta [...] do wypłaty ustalonego odszkodowania, 2. w pozostałej części skargę oddala, 3. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części, w której w pkt 1 niniejszego wyroku stwierdzono jej nieważność, 4. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Starosta [...] decyzją z dnia [...], nr [...], opartą o przepisy art. 112 ust.2 - 4, art. 118 ust.1 - 2, art. 119 ust. 1, art. 121 ust. 1, art. 129 ust. 1, art. 130, art. 132 ust.1 - 3 i art. 133 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz.741 ze zm.), orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości stanowiącej własność G. W., położonej w Z., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działki nr a i b z k.m. [...], o łącznej powierzchni 0,3821 ha, objętej księgą wieczystą Kw nr A, prowadzoną w Sądzie Rejonowym w O. Starosta ustalił odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie w kwocie 19.907 zł, przyznając to odszkodowanie G. W. Do wypłaty odszkodowania zobowiązał Zarząd Miasta [...]. W uzasadnieniu wskazał, że nieruchomość przeznaczona została na pas drogowy Obwodnicy Północnej miasta [...], zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta [...] z dnia 21 października 1996 r., nr [...], o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu inwestycji. Z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania wywłaszczeniowego wystąpiło A Spółka z .o.o., jako inwestor zastępczy Zarządu Miasta [...], które pismem z dnia 30 października 1999 r., poinformowało Starostę, że nabycie nieruchomości jest niemożliwe, gdyż właściciel nie wyraził zgody na sprzedaż nieruchomości w drodze umowy za proponowaną cenę. Również w trakcie rokowań G. W. nie zgodził się na sprzedaż nieruchomości, mimo wyznaczenia dwumiesięcznego terminu do zawarcia umowy, który upływał z dniem 27 marca 2000 r. Podczas postępowania wywłaszczeniowego przeprowadzono w dniu 19 kwietnia 2000 r. rozprawę administracyjną. Przed rozprawą właściciel przedłożył operat szacunkowy wykonany przez rzeczoznawcę majątkowego A. C., uzasadniający wyższą wartość gruntów. Operat ten nie został jednak przyjęty za podstawę do ustalenia odszkodowania za wywłaszczany grunt. Starosta wywodził, iż zgodnie z art. 134 ustawy o gospodarce nieruchomościami, podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość rynkowa nieruchomości, którą określa się dla aktualnego sposobu użytkowania, albo alternatywnego sposobu użytkowania ,jeżeli jej przeznaczenie w planie miejscowym powoduje zwiększenie jej wartości. Ponieważ grunty, będące przedmiotem postępowania, o niskiej wartości bonitacyjnej, są obecnie wykorzystywane na cele produkcji rolnej, to ich wartość, według aktualnego sposobu użytkowania, kształtuje się znacznie poniżej przyszłego sposobu użytkowania. Przyszły sposób użytkowania to zajęcie gruntów pod budowę drogi i tylko ta okoliczność skutkuje znaczne zwiększenie wartości tych gruntów, ale tylko do poziomu cen rynkowych gruntów zajmowanych pod drogi publiczne. Z tego względu podniesione przez rzeczoznawcę A. C. okoliczności, że przedmiotowe działki położone są blisko terenów zabudowanych zabudową mieszkaniową jednorodzinna i zagrodową, stanowiącą potencjalne tereny pod rozszerzenie istniejącej zabudowy budownictwa mieszkaniowego, rozmija się z ustaleniami planu zagospodarowania, albowiem grunty te nigdy nie były ani nie są obecnie przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe.