Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 marca 2004 r., sygn. II SA/Łd 1392/01

Dnia 9 marca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący del. Sędzia NSA: Anna Stępień Sędziowie: del. NSA Małgorzata Stahl WSA Joanna Sekunda - Lenczewska ( spr.) Protokolant : ref. staż Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2004 roku na rozprawie przy udziale - sprawy ze skargi Burmistrza Miasta W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za grunt przejęty pod ulicę - oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...] Starosta [...] na podstawie art. 129 ust. 1 w związku z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1998r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 46, poz. 543) oraz art. 104 k.p.a. ustalił na rzecz K. C. odszkodowanie w kwocie 53.700 zł z tytułu przejścia z mocy prawa na własność Gminy W., działki gruntu położonej w D. gm. W. oznaczonej nr 885/14 o pow. 0,3330 ha, wydzielonej pod drogę w wyniku podziału nieruchomości i wskazał, że do wypłaty powyższego odszkodowania zobowiązana jest Gmina W. w terminie 14 dni, do dnia w którym decyzja ta stanie się ostateczna.

W jej uzasadnieniu podał, że wnioskiem z dnia 29 października 1998r. złożonym do Wojewody [...] , przekazanym następnie zgodnie z kompetencjami obwiązującymi od dnia 1 stycznia 1999r. Staroście [...] , K. C. wystąpił o ustalenie na jego rzecz w drodze decyzji administracyjnej, odszkodowania z tytułu przejścia z mocy prawa na rzecz Gminy W. opisanej powyżej działki. We wniosku tym podał, że roszczenie o ustalenie odszkodowania wywodzi z prawomocnej decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w W. z dnia [...] Nr.[...] wydanej w trybie art. 10 ust. 1 i 3, obowiązującej wówczas ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 30 z 1991r., poz.127 ze zm.) zatwierdzającej podział jego nieruchomości, położonej w D. gm. W., oznaczonej Nr działki 885 o łącznej pow. 2,9433 ha. Starosta [...] podał, że w wyniku tego podziału powstała działka Nr 885/14 o pow. 0,3330 ha, która przeznaczona została pod drogę. K. C. przed złożeniem wniosku proponował Gminie W. umowne załatwienie kwestii odszkodowania, lecz nie wyraziła ona zgody na takie, ani żadne inne działania zmierzające do jego ustalenia. Organ I instancji podał, że rozstrzygając wniosek uznał go za zasadny, gdyż do takiego rozstrzygnięcia determinowały go zarówno zebrane w sprawie materiały dowodowe znajdujące się w aktach sprawy, jak również fakty i okoliczności ustalone w wyniku szczegółowo przeprowadzonego postępowania administracyjnego w tym zakresie. W aktach sprawy znajduje się decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego w W. z dnia [...] Nr [...] zatwierdzająca podział wyżej wskazanej nieruchomości stanowiącej własność K. C., w wyniku którego powstała działka Nr.885/14 o pow.0,3330 ha przeznaczona pod drogę. Decyzja ta uprawomocniła się w dniu 16 czerwca 1996r. co oznacza, że z tym dniem działka gruntu wydzielona pod drogę z nieruchomości stanowiącej własność wnioskodawcy przeszła z mocy samego prawa na rzecz Gminy W. Faktu tego nie trzeba dodatkowo dokumentować odrębnym aktem prawnym. Pogląd taki wyraził min. SN w uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 10 lipca 1996r. w sprawie I PZP 10/96, w której Sąd w pełni podzielił wcześniejszy pogląd SN dotyczący interpretacji art. 10 ust. 5 wyrażony w uzasadnieniu uchwały z dnia 1 września 1993r. Obowiązek zaś ujawnienia prawa własności do takiej nieruchomości w księdze wieczystej wg. poprzednio obowiązujących unormowań, ciążył na gminie, a w świetle obowiązujących przepisów odpowiednio: gminie, powiecie, województwie lub Skarbie Państwa. Z uwagi zatem na fakt, iż przedmiotowa działka, oznaczona Nr 885/14 stała się własnością Gminy W., to zgodnie z przepisem art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, pozostała kwestia ustalenia z tego tytułu odszkodowania. Organ I instancji podał, że w związku z tym wdrożył i przeprowadził szczegółowe postępowanie administracyjne wg. zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości, do czego obliguje go, powołany wyżej art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zebrał wszystkie niezbędne dokumenty i informacje dotyczące tej sprawy i przeprowadził 3 rozprawy administracyjne. Jednakże w wyniku przeprowadzonego postępowania stwierdził, że do umownego ustalenia odszkodowania nie dojdzie, ponieważ Gmina W. nie wyraziła takiej woli. Jako powód do odmowy ustalenia odszkodowania w przedmiotowym zakresie powołała na "oświadczenie" K. C. złożone w 1994r., w którym zrzeka się on odszkodowania za grunt wydzielony pod drogę, a ponadto stwierdziła, że w planie zagospodarowania przestrzennego powyższa działka nie była przewidziana pod budowę drogi. Argumenty te w ocenie Starosty [...] , nie stanowią podstawy do odmowy ustalenia odszkodowania, a materiał dowodowy zebrany w sprawie jest wystarczający do określenia odszkodowania w formie decyzji administracyjnej. Odszkodowanie to zostało ustalone na podstawie znajdującego się w aktach sprawy operatu szacunkowego z grudnia 1999r. sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego i złożonego do akt przez właściciela gruntu.