Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2004 r., sygn. III SA 1915/02

1. Do spraw, w których Minister Finansów rozpatruje odwołania od wydanych przez siebie decyzji w pierwszej instancji - na podstawie art. 221 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - ma zastosowanie przepis art. 130 par. 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

2. W postępowaniu podatkowym dotyczącym podatku od towarów i usług nie ma zastosowania par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz poszczególnych kategorii podatników /Dz.U. nr 110 poz. 1277 ze zm./.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Roberta Sz. na decyzję Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie nieważności decyzji o podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Urząd Skarbowy K.-N.-H. trzema decyzjami wydanymi w dniu 15 i 19 grudnia 2000 r. określił Robertowi Sz. kwotę nadwyżki podatku naliczonego do przeniesienia na następny miesiąc za grudzień 1999 r. oraz kwoty zaległości w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2000 r. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy stwierdził, że deklaracje VAT-7 za wymienione miesiące podatnik złożył w dniu 28 września 2000 r. W ocenie urzędu w sprawie doszło do uchybienia terminowi do złożenia deklaracji na podatek od towarów i usług, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, co spowodowało naruszenie terminu do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. W tej sytuacji zdaniem organu pierwszej instancji podatnik na podstawie art. 19 ust. 3b powołanej ustawy utracił prawo do odliczenia podatku naliczonego za wymienione miesiące.