Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2004 r., sygn. III SA 1617/02

Osoba, którą w decyzji podatkowej wskazano jako stronę, ale nią de facto nie była, ma prawo wnieść, w ramach interesu prawnego, o którym mowa w art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ skargę do sądu administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Zofii G. na decyzję Izby skarbowej w W. z dnia 23 maja 2002 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie podatku od spadku i darowizn - stwierdza nieważność decyzji Izby Skarbowej oraz poprzedzającej ją decyzji Urzędu Skarbowego w M.-M. z dnia 22 marca 2002 r. umarzającej postępowanie w sprawie podatku od spadku i darowizn, (...)

 

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w M.-M. w decyzji z dnia 22 marca 2002 r. (...) umorzył na podstawie art. 207 oraz art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - zwanej dalej Ordynacją podatkową - w związku z par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz poszczególnych kategorii podatników /Dz.U. nr 110 poz. 1277/ postępowanie w sprawie umorzenia podatku od spadków i darowizn w kwocie 1302,60 zł, ustalonego decyzją z dnia 30 listopada 2001 r. Marcjannie M. z tytułu zasiedzenia nieruchomości. Decyzja ta została doręczona i skierowana do córki podatniczki - Zofii G.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że postępowanie w sprawie umorzenia, w oparciu o art. 67 par. 1 Ordynacji podatkowej, zaległości w podatku od spadków i darowizn od samego początku prowadzone było bezzasadnie. Skoro decyzja została doręczona pełnomocnikowi strony - Zofii G. w dniu 13 grudnia 2001 r., a podatek wpłacono w dniu 18 grudnia 2001 r., to całość zobowiązania podatkowego została zapłacona w terminie płatności podanym w decyzji wymiarowej z dnia 30 listopada 2001 r. W tej sytuacji nie można mówić o nadpłacie w rozumieniu art. 72 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Bez znaczenia jest również wyrażenie zgody na umorzenie podatku od spadków i darowizn przez Burmistrza Miasta W. w postanowieniu z dnia 22 stycznia 2002 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00