Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 stycznia 2004 r., sygn. I SA/Łd 2207/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA A. Wrzesińska-Nowacka, Sędziowie P. Janicki (spr.), B. Klimowicz, Protokolant A. Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2004 roku sprawy ze skargi L. S. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki A S.A. w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w W. przeniósł odpowiedzialność za zaległości podatkowe A Spółki Akcyjnej w likwidacji z siedzibą w W. w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 1997 na L. S. Organ podatkowy I instancji ustalił, iż ostateczną decyzją Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] określono zaległość podatkową wyżej wskazanej spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 1997 r. Na poczet tej zaległości zaliczono nadpłatę, po tym zarachowaniu pozostała jednakże zaległość w wysokości 8.905 zł oraz odsetki za zwłokę. W trakcie prowadzonego postępowania egzekucyjnego ustalono, iż spółka nie posiada majątku, pozwalającego na zaspokojenie należności podatkowych. W 1997 r. członkami zarządu A byli P. J. i L. S. W marcu 1998 r. spółka ta zwróciła się z wnioskiem o odroczenie terminu płatności podatku od towarów i usług za marzec 1998 r. Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w W. odmówił uwzględnienia tego wniosku. Zarząd spółki złożył 8 czerwca 1998 r. do Sądu Rejonowego w S. wniosek o ogłoszenie jej upadłości, uzasadniając go faktem, iż majątek spółki nie pozwala na zaspokojenie należności w podatku od towarów i usług. 3 grudnia 1998 r. Sąd ogłosił upadłość spółki. 20 maja 1999 r. umorzył zaś wszczęte z urzędu na podstawie art. 17 2 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (tekst jedn. Dz.U. z 1991 r., nr 118,poz. 512 ze zmianami) postępowanie o zakaz zajmowania stanowisk i prowadzenia działalności, toczące się z udziałem P. J. i L. S. Nie sporządzono uzasadnienia tego orzeczenia. W dniu 26 października 2000 r. Sąd Rejonowy w Sieradzu umorzył postępowanie upadłościowe. W ocenie organu podatkowego okoliczność umorzenia postępowania wszczętego na podstawie art. 17 2 prawa upadłościowego, wobec niemożności poznania motywów tego rozstrzygnięcia, nie ma znaczenia dla oceny istnienia okoliczności zwalniających członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki. Urząd stwierdził, iż wobec braku w art. 116 i innych przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. nr 137,poz. 926 ze zmianami) definicji "właściwego czasu " do zgłoszenia wniosku o upadłość odwołać się w tym zakresie należy do przepisów prawa upadłościowego. Zgodnie z art. 5 § 1 prawa upadłościowego przedsiębiorca jest zobowiązany nie później niż w terminie dwóch tygodni od zaprzestania płacenia długów zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości . Spółka pozostawała w zwłoce z zapłatą podatku od towarów i usług za marzec 1998 r. od 28 kwietnia 1998 r. Od 1 kwietnia 1998 r. pozostawała też w zwłoce z zapłatą podatku dochodowego od osób prawnych . Wydana później na podstawie art. 21 § 3 ordynacji podatkowej decyzja, określająca wysokość zobowiązania w tym podatku i wysokość zaległości miała bowiem tylko charakter deklaratoryjny. Wskazując na podane wyżej terminy płatności podatków organ podatkowy uznał, iż wniosek o ogłoszenie upadłości spółki został złożony po upływie terminu, wskazanego w art. 5 § 1 prawa upadłościowego. Tym samym L. S. nie wykazał istnienia wskazanej w art. 116 § 1 ordynacji podatkowej okoliczności zwalniającej go z odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki , co uzasadniało podjęcie decyzji o treści wskazanej na wstępie. Organ podatkowy ustalił również stan majątkowy strony.